Het is bijna voorbij
Door: Birgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
21 Mei 2013 | Marokko, Tanger
21 mei 2013 Mohammedia - (Achakar) Tanger 323 km
Het heeft vrijwel de hele nacht geregend en af en toe gedonderd. In mijn verbeelding hoorde ik het gretige geslurp van de vele eucalyptusbomen om ons heen.
Gelukkig blijft het 's ochtends droog, we zien de laatste duistere wolken naar het zuiden drijven.
We halen nog een paar dingen bij de Marjane en pakken dan de tolweg richting Tanger.
Geen vervelende rit, bij Rabat gaat de weg door een laatste oprisping van wat bergen, we komen door het Maârmorawoud en verder zijn het landbouwgebieden. Hier is nog veel groen.
Op het moment dat er zich weer inktzwarte wolken aandienen, stoppen we om te lunchen en laten het geweld over ons heen komen.
Naarmate we dichter bij Tanger komen zien we veel tegemoetkomende auto's, busjes, pick-ups e.d. met hoog opgetaste ladingen. Stoelen, tafels, fietsen, kasten noem maar op. We denken dat ze net met de ferry zijn overkomen uit Spanje.
Bij het verlaten van de tolweg moeten we 90 DH betalen.
Dat is het bedrag dat we 5 weken geleden als boete opgelegd kregen, toen we op zoek naar de camping de tolweg opreden en meteen weer op ongeoorloofde wijze verlieten. Het doet ons terugdenken aan die rit in het donker. Dat wordt helemaal het geval als Piet z'n TomTom ons onbegrijpelijker wijs via dezelfde ramproute naar de camping stuurt.
Nu kunnen we weliswaar zien waar we zijn, maar het is nog steeds een beroerde weg.
Als we bij de camping uitstappen worden we verrast door de temperatuur, onze lange broeken en truien kunnen direct uit.
Helaas duurt dit niet langer dan dat de zon schijnt, zonder de koperen ploert wordt het weer fris. We eten vis op het dakterras van een restaurant aan zee en zien de zon prachtig in het water zakken.
Het heeft vrijwel de hele nacht geregend en af en toe gedonderd. In mijn verbeelding hoorde ik het gretige geslurp van de vele eucalyptusbomen om ons heen.
Gelukkig blijft het 's ochtends droog, we zien de laatste duistere wolken naar het zuiden drijven.
We halen nog een paar dingen bij de Marjane en pakken dan de tolweg richting Tanger.
Geen vervelende rit, bij Rabat gaat de weg door een laatste oprisping van wat bergen, we komen door het Maârmorawoud en verder zijn het landbouwgebieden. Hier is nog veel groen.
Op het moment dat er zich weer inktzwarte wolken aandienen, stoppen we om te lunchen en laten het geweld over ons heen komen.
Naarmate we dichter bij Tanger komen zien we veel tegemoetkomende auto's, busjes, pick-ups e.d. met hoog opgetaste ladingen. Stoelen, tafels, fietsen, kasten noem maar op. We denken dat ze net met de ferry zijn overkomen uit Spanje.
Bij het verlaten van de tolweg moeten we 90 DH betalen.
Dat is het bedrag dat we 5 weken geleden als boete opgelegd kregen, toen we op zoek naar de camping de tolweg opreden en meteen weer op ongeoorloofde wijze verlieten. Het doet ons terugdenken aan die rit in het donker. Dat wordt helemaal het geval als Piet z'n TomTom ons onbegrijpelijker wijs via dezelfde ramproute naar de camping stuurt.
Nu kunnen we weliswaar zien waar we zijn, maar het is nog steeds een beroerde weg.
Als we bij de camping uitstappen worden we verrast door de temperatuur, onze lange broeken en truien kunnen direct uit.
Helaas duurt dit niet langer dan dat de zon schijnt, zonder de koperen ploert wordt het weer fris. We eten vis op het dakterras van een restaurant aan zee en zien de zon prachtig in het water zakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
