Onbekend terrein

15 mei 2014 Utjeha (MNE) - Omarë (A) 76 km

Daar gaan we dan, richting Albanië. Eerst de berg op, dat gaat zonder problemen. Even boodschappen doen boven en dan rijden.
De aantekeningen die Piet gisteren heeft gemaakt tijdens de Googlereis, kloppen precies, maar blijken niet nodig; de weg naar Skadar wordt keurig aangegeven.

Het eerste stuk gaat via een smalle weg, door een kloof. Oppassen, want de tegenliggers komen met grote snelheid de bocht om en rijden dan niet netjes links. Bij het dorp Vladimir staan heel veel auto's; er is markt. De vele mannen lopen er netjes gekleed bij, veel vrouwen zien we niet.
De nabijgelegen school gaat net uit (11:00 uur), er staan busjes om de kinderen op te halen. Zeker vroeg begonnen.

Vanaf Krute wordt het een keurige weg, met markering en goed asfalt en we zijn binnen de kortste keren bij de grens. Er staan een paar auto's voor ons. Een douanier neemt alvast onze paspoorten en de groene kaart mee en tegen tijd dat we bij het hokje zijn, kunnen wij vrijwel meteen doorrijden.
Het eerste dat we tegenkomen zijn bedelende vrouwen en kinderen en een languit op de stoep slapende man met een voet op de rijbaan. Geen leuke binnenkomer.
We verwachten nog een volgende grenspost, maar die komt niet.

De weg is smal en slecht. Op een gegeven moment stoppen we om een kopje koffie te drinken, maar zien de camper van PiWi nog niet.
Terwijl we wachten komen er een vrouw en een jongeman om geld of eten vragen. De jongen heeft keurig geblondeerde lokken en rinkelt van de "gouden" armbanden, dus we geven hem niets. De vrouw is al eerder verder gelopen.
Na een minuut of 20 worden we toch een beetje ongerust en Ruud probeert Piet te bellen. Hij krijgt geen gehoor. Ik stuur een sms, maar er komt niets terug. Dat komt pas 10 minuten later. Dan zijn wij al omgedraaid gaan terug gereden richting grens. Misschien moesten ze door de scanner.

Niet ver voor de grens komen we ze tegen. Wij keren weer om. Er is een plek waar we beiden kunnen staan en even bespreken wat er gebeurd is. Het blijkt dat PiWi heel lang hebben moeten wachten bij de grens. Zij dachten dat ze ons ergens gemist hadden en zijn gaan wachten bij een benzinestationnetje, 900 m voor de plek waar wij stil stonden.
Zij zijn toen omgekeerd naar de grens om ons te zoeken en 900 m verderop deden wij precies hetzelfde. Door de vele bochten in de weg kun je ook niet veel zien voor of achter je.

Dit stukje Albanië hebben we dus uitputtend bekeken. Via de grote, drukke stad Skadar/Skodra/Shkoder rijden we naar Lake Skodra Resort, een mooie camping aan het meer van Skadar. Het is nog maar 13:00 uur als we aankomen.
Het weer werkt nog steeds niet mee, van liggen op de zonnestoelen zal niets komen. 15 graden en weinig zicht op verbetering.

's Avonds gaan we eten in het restaurant, dat vol zit met mede-kampeerders. De lage prijzen zullen daar vast aan bijgedragen hebben. Anderhalve liter wijn, heel veel vlees, een hele grote Albanese salade enz. later schommelen we terug naar de campers.