klamme handjes

31 mei 2014 Delfi (Gr) - Stilida (Gr) 183 km

Na een wat onrustige nacht maken we ons langzaam klaar voor vertrek. De alarmlichten aan en in de eerste versnelling kruipend de haarspeldbochten terug naar beneden. Het kost ons een half uur, maar dan zijn we weer op zeeniveau. Ruud rijdt rustig en beheerst verder, maar dan zien we opnieuw bergen opdoemen. Het zal toch niet??
Toch wel dus. We klimmen weer naar 728 m. We stoppen bij een verlaten benzinestation, waar nog wel een restaurant is en drinken kopje koffie.

Ondanks de situatie genieten we van de prachtige rit. Opeens staan er borden met DRIVES 515, 516, 517 of zoiets "attention exit heavy trucks" en ik vraag me af wat waar dat voor is. Niet veel later staat er een bord met European Bauxites Co. en dat maakt veel duidelijk.
De afgegraven en weer netjes gemaakte bergen, de grote rode dagmijnen die we zagen op weg naar Iteas en ook hier de gapende rode gaten. Het bestrijkt een flink gebied, zo tussen de groene gedeelten door.
Het is een flink bergmassief waar we doorheen rijden, het lijken de Zwarte Bergen van OBB wel.

Uiteindelijk moeten we natuurlijk toch weer naar beneden, waar Gravia in een lieflijk dal ligt. Zelfde manier; alarmlichten aan, eerste versnelling.
Hierna komt nog een stukje door groene bergen, maar dat valt erg mee. Dan komen we in de grote vallei (delta?) en zien de baai waar aan de noordkant onze camping ligt. Even voor Lamia begint de tolweg en tussen de akkers door rijden we naar camping Interstation. Onderweg passeren we de Peugeot garage, maar kunnen er niet komen. Bovendien lijkt hij gesloten.

Bij de jongedame van campingreceptie leggen we ons probleem voor. Ze belt met haar baas, die direct belt met een garage in Stilida die open is en waar we direct terecht kunnen. De baas komt er even later aan, hij spreekt Nederlands. Hij legt ons uit hoe er te komen. We keren onmiddellijk om en rijden er heen.
Het is in een vollig straatje, waar we maar nauwelijks kunnen parkeren. Er komt direct een man aan, haalt de vlotter uit het remvloeistof reservoir, vervangt deze en zet hem verwachtingsvol terug. "Probeer nog eens te starten" zegt hij. Helaas het licht brandt nog. Hij rommelt ergens anders wat onder de motorkap en plotseling zie ik dan het rode licht uit is.
Voor zover wij hem kunnen begrijpen, zegt hij dat de kabel die naar het reservoir gaat wat dun is geworden en ergens tegenaan kwam, waardoor er een soort sluiting optrad en het licht bleef branden.
Het zijn in ieder geval de remmen niet.

Tonnen stress lichter en een tientje later rijden we terug naar de camping en installeren ons daar.
Na een late lunch lopen we naar het "strand". Het waait stevig en het is bewolkt. Voor het eerst zien we veel schelpen op het strand. Er is een bar waar we een heerlijk ijsje kopen en eten metuitzicht over de baai en gaan dan terug naar de camper.
Inmiddels heeft er een invasion of the kruimelsnatchers plaatsgevonden. Het blauwe kleed zit vol met flinke zwarte mieren.
Schoonmaakazijn helpt wel even, maar de stoere verkenners ontdekken al snel dat je er niet dood van gaat en daar zijn ze weer. We rollen het kleed maar een end op.

Aan de overkant van ons straatje strijkt opeens een hop neer. We doden de tijd met lezen, tot het te koud wordt om buiten te zitten.
Een enerverende dag.