09 juni 2014 Leipzig (D) - Hörstel (D) 451 km

Wijs geworden door gisteren hebben we bedacht dat het beter is om de ruim 700 km naar huis in 2 etappes af te leggen. DoDo rijdt nu eenmaal geen 120 km/uur en we moeten onderweg toch ook af en toe pauzeren.
Het moet een camping in de buurt van Osnabrück worden, die niet te ver van de snelweg ligt. Dat is er maar een, camping Hertha- See bij Hörstel.

We slapen uit en doen het rustig aan, waardoor we pas om 10:20 uur vertrekken. Het weer is weer mooi. Omdat we gisteren nogal hard hebben gereden (> 105 km/uur) plus de omweg naar Colditz, hebben we niet op tijd getankt. Dit betekent de tweede brandstofscare van deze vakantie. Het waarschuwingslampje wordt steeds feller en knippert af en toe. We halen het tankstation net op tijd.

De vulhendel slaat niet vanzelf af, waardoor de tank overstroomt en dat geeft problemen. Het Bulgarije-syndroom. Er komt dan diesel op de startmotor en de uitlaat, waardoor het starten eerst niet lukt. Alsof de startmotor stuk is, zo klinkt het. De derde keer slaat de motor hikkend aan en dan volgt er een enorme rookwolk uit de uitlaat. Dit verschijnsel hebben we voor het eerst in twee jaar geleden in Bulgarije meegemaakt.

We komen in twee files terecht, waarvan één langdurige. Blij dat we niet naar Lutjewinkel hoeven vandaag. Arme truckers, zij moeten de twee Pinksterdagen op de parkeerplaatsen bij de tankstations doorbrengen. Het zijn er erg veel.

Het is al kwart over vijf als we bij de Veel gezinnen met kinderencamping aankomen. Deze ligt rond een langgerekt meer. Behalve de kampeerders is dat ook toegankelijk voor anderen en het is er gezellig druk.
Jammer genoeg is Pinksteren hoogseizoen, zodat onze ACSI kortingskaart niet geldig is (zelfde verhaal in Leipzig). De man achter de balie zegt nors "ASCI ist zu billig", waar wij het niet mee eens zijn uiteraard. In dit geval moeten we i.p.v. 16 €, 23,60 € betalen.

Het heeft er gehoosd voor we aankwamen, er liggen flinke plassen. Nu is het weer stralend blauw en warm.
Zodra we een plekje hebben gekozen lopen we naar het restaurant waar we ons laven aan grote pullen Krombacher van het vat.
Lekkere grote schnitzels gegeten en terug bij de camper tot donker buiten gezeten. Geen muggen! Tegen half elf begint het zachtjes te regenen en in de verte onweert het. Dat groeit uit tot een hoosbui en onweer met klappen die de camper laten schudden.
Morgen nog een kleine 400 km en dan zijn we na 17 landen te hebben bezocht weer thuis.