Charleville-Misère

Dag 2 9 oktober 2010 Neerpelt (B) - Charleville-Mezière (F)

De haan kraait ons wakker, het is net als thuis. We gaan richting Hasselt en zigzaggen ons dan een route via Diest en Tienen.
Het vinden van de weg naar Dinant in Namen valt niet mee, één bordje slechts komen we tegen en dan weten het het niet meer. We gaan op gevoel verder.

Als we moeten tanken, loop ik vast naar binnen om een kaart van Frankrijk te kopen.
Even later komt Ruud geheel onthutst de shop binnenlopen; hij heeft benzine getankt in plaats van diesel. Gelukkig realiseerde hij zich dat na 16 liter.
Snappen doen we het niet, we hoeven nooit benzine te tanken... De kassaman belt heel pittig met Peugeot, legt de zaak uit en vraagt wat we moeten doen.
Volgens Peugeot is het het zekerste om de boel leeg te trekken. Volgens de kassaman en een andere man die koffie zit te drinken, is die 16 liter op een totaal van 70 liter niet zo'n probleem.
Voltanken met diesel en om de 100 km bijtanken, dan moet het goed gaan. We volgen hun raad op en alles gaat verder goed.

Na de nodige tractoren, wegomleidingen en gokken op de juiste richting, kan ik de kaart van Frankrijk gebruiken voor de rest van België.
Via Beauraing naar Givet (F), een mooi oud plaatsje aan de Maas. Dan door het mooie stroomdal van de Maas naar Charleville-Mezière, onze overnachtingsplek.
Na onze ervaring met Namen, grap ik dat ik hoop dat het geen Charleville Misère wordt en daar zal ik nog spijt van krijgen.

We moeten de stad door met slechts zeer summiere aanwijzingen, maar vinden uiteindelijk wel een campingbordje.
Het laatste stuk gaat over een smalle weg, heel dicht langs een bergwand. De camping vinden we niet, maar wel weer een gedoogplek.
Prachtig gelegen aan een geheel lege jachthaven. Er staan al zo'n 10 campers, maar Ruud ziet wel een mogelijkheid langs stoeprand, voor een andere camper.

Helaas hebben we nog niet de juiste communicatievorm gevonden. Ik gebaar "stop" en Ruud denkt dat ik "kom maar" bedoel...
Roepen helpt niet over 8 meter, met een motor voorin. Kort en goed: de (gloednieuwe) camper achter ons had gelukkig een stevige voorkant.
Weliswaar enigszins naar binnen geduwd, maar geen zichtbare schade. Ons fietsenrek was wel ingedeukt.

De franse eigenaar bleef opvallend kalm en vriendelijk. Ik heb samen met hem de schadeformulieren ingevuld. Blij dat ik m'n talen spreek!
We hebben duidelijk een tomtom cum achteruitrijcamera nodig.

De zon is inmiddels achter de gebouwen verdwenen en het wordt fris. Jammer, toch weer de hele dag gereden, terwijl het zulk mooi weer was (behalve toen we gingen lunchen en het dreigde te gaan regenen).