Nog niet EU klaar

16 mei 2014 Omarë (Alb)

Het is hier heel stil, zo stil dat je er van wakker kunt liggen. Maar met af en toe dat gezellige geluid van regen op het dak, vallen we toch weer in slaap en blijven gewoon wat langer liggen.
Ik neem een heerlijke douche in het supermooie en nette sanitairgebouw. De camping is voor het 3e jaar open en alles ziet er piekfijn uit. Er staan zelfs 2 van die glamping-wigwams, compleet met boxspring-bedden.
De eigenaren zijn een Albanees en zijn Engelse vrouw, die 14 jaar geleden dit stuk grond gekocht hebben en uiteindelijk besloten hebben er een camping van te maken. De lange toegansweg is helaas beroerd.
Er is een restaurant waar je voor weinig geld kunt ontbijten, lunchen en dineren.

We kunnen zowaar buiten ontbijten en koffiedrinken, weliswaar met vesten en sokken aan en af en toe een spatje, maar toch.
We hebben geld nodig en moeten daarvoor naar Skadar. Dat zou kunnen op de fiets/scooter, maar gezien het weer en het feit dat een taxi het voor ons doet voor € 10,- kiezen we daarvoor.

De eigenaresse zal een taxi bestellen, maar komt later naar ons toe om te zeggen dat we met een vriend van haar man mee kunnen rijden, gratis. Het wordt een leuke rit, deels door de velden, omdat we langs zijn huis moeten. Gelukkig is het een 4x4 anders zou het niet gekund hebben.
Het is een Albanees, die 13 jaar in Engeland gewoond heeft en nu probeert hier als timmerman een bestaan op te bouwen. Het is een leuke vent met veel humor.

Bij de bank in de stad zet hij ons af en nadat we gepind hebben (keuze uit USD, Lek, Euro) gaan we naar de Marubi collectie. De Marubi vader en zonen hebben zo'n 500.000 glas negatieven (30 x 40 cm) nagelaten, die een beeld geven van het land, de mensen en de geschiedenis vanaf halverwege 19e eeuw tot WOII
Via een obscuur steegje komen we bij een trapopgang en daarna in een hal, waar 50 foto's hangen. Prachtig scherpe en mooie beelden. Dit is meteen het mooiste van ons bezoek aan de stad; de kerk is gesloten, de moskee is in gebed, de wandelstraat niet imponerend.

We lunchen met pizza's,ze zijn heerlijk. Dan een paar boodschappen en naar de taxi's, want het begint te regenen.
Van de 3 oude chauffeurs (waarvan 1 met staar) is er één die begrijpt waar we ongeveer naar toe willen en die krijgen we ook op de juiste plaats. Hij is erg gelukkig met z'n € 11,00.

We zijn nog maar net terug op de camping, of ook hier begint het te regenen. Op mijn weerapp zie ik dat het in Lutjewinkel beter weer is dan in Albanië!
Pas vanaf zondag lijkt het hier beter te worden. Voor de 2e keer moet er een camper van de plek achter het restaurant weggetrokken worden. Het is er te zompig en de wielen graven zich in. De 4x4 kan het deze keer niet aan en de landrover van een van de campinggasten moet er aan te pas komen.

Omdat de volgende camping niet ver weg is, bekijken Piet en Ruud de mogelijkheden van een omweg. Omdat de omweg te lang wordt voor één dag, moet er een camping bij gezocht worden, maar uiteindelijk moeten ze de handdoek in de ring gooien, die is er niet.
's Avonds dreigt het zwerk weer donker aan alle kanten en de wind waait koud. Misschien moeten we gewoon terug naar Lutjewinkel......