Op weg naar Interstate 90

Dag 3 14 april 2010 Lakeville IN - Babcock County Park McFarlane WI
Zonnig en warm

We zijn om 06.00 uur wakker en staan op. De zon schijnt, de vogels fluiten, mooie omgeving, wat wil een mens nog meer.
Tijdens het waterkoken voor de thee slaat de rookmelder op tilt. Gauw de afzuigkap aan en de deur op en hij wordt stil. Maar, we zijn nog niet van hem af...

Vlak voor we willen vertrekken komen Joke en sjaak aanlopen, de verrekijkers op de buik, die hebben al een flinke ochtendwandeling achter de rug.
We vertellen ze dat we via Hw 30 naar Joliet gaan rijden i.p.v. helemaal terug naar de snelweg. Het stuk naar de camping was mooi gisteren en daar willen we meer van.
Misschien niet zo'n goede beslissing.

Het eerste stuk is prachtig. Bomen, mooie dorpen met droomhuizen, heel veel bloeiende bomen.
HW 30 is een ander verhaal. Deze loopt aan de zuidrand van het stedelijk gebied van Chicago. Slechte weg, heel veel stoplichten, reuze koopboulevards, letterlijk op elke straathoek een drive thru drogist en een kerk.
Daartussen woonwijken, de meeste heel sjiek met prachtige huizen. De minder dure wijken bestaan uit saai gekleurde, doods uitziende huizen.
Het wonderlijke is, dat er rond de huizen voornamelijk grote grasvelden liggen die gewoon in elkaar overlopen. Geen hekken, schuttingen, coniferenhagen enz. om hun gebiedje af te grenzen.
Soms staan er wat struiken rond het huis, maar er zijn geen siertuinen.

We verwachten dat het veel sneller zal gaan als we eenmaal op de Interstate 80 zijn, maar we lopen direct vast in een file. De weg wordt schoongemaakt en daarvoor moet een rijstrook dicht.
Uiteindelijk schieten we natuurlijk wel op. We nemen de eerste de beste rest area om even te stoppen voor de lunch. Heerlijk in het zonnetje.
We zitten net klaar om verder te rijden als J en S zich melden; ze hebben hetzelfde gedaan als wij. Dit wordt definitief ons laatste afscheid, want hier scheiden zich onze wegen.

De reis richting Rockford en Madison levert weinig bijzonders op. We willen kamperen bij Lake Kegona S.P. net onder Madison, maar de camping is nog dicht.
Het meisje bij de entree belt rond voor ons en stuurt ons naar Babcock Co. Park in McFarlane.
We zijn lekker op tijd, maar het kantoor is dicht. We gaan gewon ergens staan, er is stroom. We gaan lekker buiten aan de picknicktafel zitten met een wijntje en een boek.

Als ik eten ga koken slaat de rookmelder weer op hol, erg vervelend, net als dat keukendeurtje, waar ik steeds mijn hoofd aan stoot.