Mexico City Musea
Door: ruudenbirgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
23 Februari 2007 | Mexico, Mexico-stad
Dag 40
De laatste dag! Allemaal hebben we nog een ding dat we willen zien. Mieke wil naar de villa van Luis Baragan, een architekt; Ruud wil naar museum Rufino Tamayo (onder ons bekend als het temeierhuis); ik wil naar het Franz Mayer museum en als er tijd overblijft, wil Wil naar het keukenmuseum.
Als we om ca. 10.30 uur aankomen bij de totaal onopvallende villa van Baaragan, blijkt dat we een afspraak hadden moeten maken. De zeer vrolijke manageres vraagt ons een andere keer terug te komen.
Als we zeggen dat we morgen vetrekken, gaat ze nog even in conclaaf en biedt ons een rondleiding met spaanssprekende gids.
We vragen hem om langzaam en duidelijk te spreken en het gaat prima. We kunnen het allemaal redelijk volgen. Het is een villa in Bauhausstijl. Vol ideeën over lichtval, lichtintensiteit en kleuren (rose!).
Het balkenplafond in de kamer is prachtig, verder is het redelijk basic, maar dat is het kenmerk van die stijl.
Volgende stop is Rufino Tamayo, museum voor moderne kunst. De koffie is even slecht als de tentoonstelling, fotografen uit Afrika.
Sommige foto's/series zijn wel aardig, maar het meeste valt tegen. De geometrische kunst en schilderwerken in de rest van het museum maken het een beetje goed.
Tijd voor de lunch. We gaan naar restaurant Coón aan de Alameida, daar hebben we op een van de eerste dagen koffie gedronbken. Prima adres. Helaas duurt het allemaal wat lang, waardoor we eigenlijk te weinig tijd hebben voor het nabij gelegen museum Franz Maayer.
Prachtige verzameling meubels, kamerschermen, schilderijen, zilver enz. Hele mooie houten vloer. Op de benedenvberdieping, rond de mooie binnenplaats, zijn nog een mooi betegelde eetkamer en kabinet te zien.
Ook het restaurant, waarschijnlijk ooit keuken is prachtig betegeld en er staat fraai Pueblaans aardewerk. Er is een tentoonstelling van reuze leuke meubels van Ero Aarnio.
Naast het museum staat een kerk, die enorm verzakt is. De slappe ondergrond, eerst was daar water, is daar waarschijnlijk debet aan.
Geen tijd meer voor het keukenmuseum. We gaan richting Zocalo naar El Nivel, we weten nu waar het is. Het is een echt stamcafé, erg gezellig. Naar hotel, spullen orgasineren, dineren in hotel.
De laatste dag! Allemaal hebben we nog een ding dat we willen zien. Mieke wil naar de villa van Luis Baragan, een architekt; Ruud wil naar museum Rufino Tamayo (onder ons bekend als het temeierhuis); ik wil naar het Franz Mayer museum en als er tijd overblijft, wil Wil naar het keukenmuseum.
Als we om ca. 10.30 uur aankomen bij de totaal onopvallende villa van Baaragan, blijkt dat we een afspraak hadden moeten maken. De zeer vrolijke manageres vraagt ons een andere keer terug te komen.
Als we zeggen dat we morgen vetrekken, gaat ze nog even in conclaaf en biedt ons een rondleiding met spaanssprekende gids.
We vragen hem om langzaam en duidelijk te spreken en het gaat prima. We kunnen het allemaal redelijk volgen. Het is een villa in Bauhausstijl. Vol ideeën over lichtval, lichtintensiteit en kleuren (rose!).
Het balkenplafond in de kamer is prachtig, verder is het redelijk basic, maar dat is het kenmerk van die stijl.
Volgende stop is Rufino Tamayo, museum voor moderne kunst. De koffie is even slecht als de tentoonstelling, fotografen uit Afrika.
Sommige foto's/series zijn wel aardig, maar het meeste valt tegen. De geometrische kunst en schilderwerken in de rest van het museum maken het een beetje goed.
Tijd voor de lunch. We gaan naar restaurant Coón aan de Alameida, daar hebben we op een van de eerste dagen koffie gedronbken. Prima adres. Helaas duurt het allemaal wat lang, waardoor we eigenlijk te weinig tijd hebben voor het nabij gelegen museum Franz Maayer.
Prachtige verzameling meubels, kamerschermen, schilderijen, zilver enz. Hele mooie houten vloer. Op de benedenvberdieping, rond de mooie binnenplaats, zijn nog een mooi betegelde eetkamer en kabinet te zien.
Ook het restaurant, waarschijnlijk ooit keuken is prachtig betegeld en er staat fraai Pueblaans aardewerk. Er is een tentoonstelling van reuze leuke meubels van Ero Aarnio.
Naast het museum staat een kerk, die enorm verzakt is. De slappe ondergrond, eerst was daar water, is daar waarschijnlijk debet aan.
Geen tijd meer voor het keukenmuseum. We gaan richting Zocalo naar El Nivel, we weten nu waar het is. Het is een echt stamcafé, erg gezellig. Naar hotel, spullen orgasineren, dineren in hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
