Mexico City - Toluca - Mexico City

Dag 37

Heerlijk uitgeslapen. Allemaal. Tijdens en na het ntbijt besluiten we om naar Toluca te gaan. Toluca is de oorspronkelijke hoofdstad en stond oorspronkelijk ook op de lijst, maar is toen niet doorgegaan.
We nemen de metro tot Osevatorio en daar bij terminal Poniente de bus naar Toluca. De rit gaat ondermeer langs dure huizen in het groen, nieuwe woontorens en kantoreren, naaldbos en lange rijen eetgelegenheden aan de snelweg. De een heeft nog mooiere boeketten kunstbloemen op de tafel dan de andere.
Ook de gebruikelijk ambachten naast elkaar vinden we langs de snelweg. Toluca blijkt een grote bedrijvige stad. Veel grote industrie aan de rand. Het busstation is nog een flink eind van het centrum, dus nemen we de stadsbus. Tot we bij het centrum zijn, ziet de stad eruit als elke andere.
We gaan als eerste naar het Cosmo Vitral y Jardin Botanico, waar de bus ons afzet. Het is van oorsprong een marktgebouw, dat na gebruik is omgetoverd tot een met prachtige glas-in-lood ramen omgeven botanische tuin.
De tuin op zich is maar simpel, maar het gebouw is schitterend. We hebben eerst nog een espresso gedronken in een boek-cum koffieshop. De ober is waarschijnlijk voor het eerst, het is een hele onderneming voor hem om de kopjes op de tafel te krijgen.
De diverse pleinen zijn aangenaam. Rond het plein van de martelaren staan de goevernementsgebouwen, allemaal bekleed met tegels lavasteen in diverse kleurschakeringen.
We dachten dat het blokken zijn, maar zien dan dat er ergens een tegel af is. De grote kerk heeft geslepen glasramen, die sterk doen denken aan de Cosmo Vitral.
In een drogisterij zien we ook nog glas-in-lood ramen (oorspronkelijk). Er is een zuilengalerij die honderden meters om en langs de grote gebouwen loopt, met allemaal grote winkels.
We lunchen bij la vaquita negro del portal, waar ze heerlijke broodjes serveren, het is er beredruk. Nadat we nog ergens een espresso hebben gedronken, nemen we de collectivo (kamikaze chauffeur) naar het busstation.
Daar vandaan via een wolwinkel (voor Mieke) een soort drogisterij waar de nivea en Pond's creme worden verkocht uit 50-liter vaten. Ook een teatreepasta wordt er verkocht. Heb ik net handcrème en bodylotion gekocht!
We kijken rond bij Cascut's een huisvlijtwinkel, maar vinden weinig moois. Terug naar het busstation en richting Mexico City. We komen in de file terecht, dus duurt het bijna 1,5 uur. Prachtig gezicht op de lichtjes van de stad, als we nog hoog zitten.
Even langs het hotel, dan naar Bar Alfonso, die dicht blijkt. Ander restaurant, ook prima, dan terug naar het hotel voor een spelletje.