op excursie

Het is fris en bewolkt, maar we ontbijten toch op ons panoramaterras. Hoe vaak krijg je zo'n uitzicht?
Na de koffie gaan met met de camper van PiWi op stap. We rijden via het dorp naar Cavusin, waar ook voormalige grotwoningen zijn en een mooie gedecoreerde kerk.
Een korte wandeling laat ons nog veel meer moois zien. Het is verbazend hoeveel verschillende formaties en kleuren dit landschap biedt. Iedere keer weer zeggen we "Oh, dit toch ook weer prachtig".

Volgende stop is in Zelve, een verlaten kloostercomplex, dat zich over drie dalen uitstrekt. Wij beperken ons tot het gratis toegankelijke deel, wat ook al zeer de moeite waard is.

Het stadje Avanos willen bekijken vanwege de vele pottenbakkerijen die er zijn. Behalve die toeristische trekpleister is het een normaal stadje, met normale winkels.
Winkels met veel brei- en haakgarens, met steenkolen en antraciet, kleine kruidenierswinkels enz. De keramiekwinkels domineren slechts een klein deel van de stad.
Nog veel Ottomaanse huizen.

We kijken in een werkplaats, waar een man hele kleine potjes draait, die zijn vrouw vervolgens decoreert (zien we niet). De voertaal is hier opeens Frans.
Ik koop een klein vaasje.
In een andere winkel mogen we drie verdiepingen keramiek bekijken, waaronder veel moois.

In de mooiste winkel van vandaag zit de eigenaar net een voor hier typische wijnkaraf (met een gat in het midden, waar je arm doorheen gaat) te decoreren met oxides.
Heel gedetailleerd, heel veel werk. We vragen hem hoe hij toch zo'n mooie rode kleur krijgt; bij ons is dat niet te vinden als oxide.
Hij vraagt het na (telefonisch) bij een kennis en vertelt dat het Fe ijzeroxide) + selenium is.

We vragen of hij ons een beetje ervan wil verkopen, maar hij doet zonder aarzelen de helft van zijn potje in een colaflesje en ik hoef er niets voor te betalen.
Het bruine aardewerk, dat gemaakt wordt van de klei uit de rivier is ook bij hem te koop en we kopen een paar ovenschaaltjes.

Lunchen doen we bij een restaurantje, waar ook varkenspootjessoep, penssoep, tongsoep en hersensoep op de kaart staan. We opteren veiligheidshalve voor kip.
Je krijgt er altijd zoveel bijgerechtjes met brood bij, dat dat eigenlijk al voldoende zou zijn voor een lunch.

Wij proberen nog bier te kopen bij een paar supermarktjes, maar die verkopen geen alcohol. Terug naar de camper en verder naar Ürgüp, veel toeristischer. De stad ligt tegen en in de berg. We komen langs iets wat nieuw gebouwd wordt en krijgen van een bouwvakker zo goed en zo kwaad als het gaat uitleg.
Het wordt een groot hotel tegen de berg op. Mannetje is van het houtwerk, maakt deuren enzo. Hij laat ons een van de kamers in wording zien. Het voorste deel is nieuwbouw, met een verdieping eronder, de rest is de oude berg, met de duivenhokjes er nog in.

Richting het centrum komen we langs een winkel met allerlei noten en zuidvruchten en we laten ons verleiden. Er blijken nog 4 soortgelijke winkels achteraan te komen, die spreken ons dus vergeefs aan.
Bij de slijter kopen we bier en hebben een heel gesprek met een 2 jaar geleden uit Leerdam geremigreerde Turk.
Hij klinkt volledig Nederlands. We verwonderen ons over alle (sterke) drank en hij vertelt ons dat er onder de moslims flink gedronken wordt. Vooral in het stille seizoen gaat het er vlot in.

Dan wordt het tijd om terug te gaan, het wordt weer kouder en donkere wolken verschijnen alweer. Nog drie stops bij mooie uitzichtspunten en dan zijn we terug op de camping. Nog even bieren en nootjes eten onder de luifel en dan begint het te regenen.
Weer naar binnen dus...