Een koud begin

Lutjewinkel 08 april 2013

'Die Bäume grünen überal, die Blumen blühen wieder', zongen we zondag 7 april tijdens ons concert. Maandagochtend 8 april, als we om 08.00 uur vertrekken, na de voorruit ijsvrij te hebben gemaakt, lijkt dat moment nog ver verwijderd.
Omdat de kachel in de cabine om de een of andere onduidelijke reden niet naar beneden wil verwarmen, zitten we met bevroren voeten. De bovenwarmte is trouwens ook niet voldoende om zonder dik vest of jas te rijden. Maar goed, we zijn op weg en het kan alleen maar beter worden.

We rijden door een kaal België en Frankrijk. Groen zijn alleen de heksenbezems in de kale bomen. Hier en daar het geel van een bloeiende gaspeldoorn en de wilde prunus met z'n vuilwitte bloemen. Gelukkig zijn de (gras)velden groen.
We stoppen rond 18:30 uur bij een benzinestation een aantal kms voor Orléans. Hier overnachten we, onze toch niet zo kleine Dodo als een kleuter ingeklemd tussen grote vrachtwagens. Zoals altijd zijn we beiden doodop zo'n eerste vakantiedag en we liggen dan ook heel vroeg op bed.

09 april 2013
's Nachts regent het af en toe en ook de volgende dag is het erg wisselvallig. Er komt heel langzaam iets meer kleur in de natuur, maar het houdt niet over. Veel campers, maar ze gaan merendeels de andere kant op. Terugkomende overwinteraars besluiten we.

We zijn op weg naar camping Le Talouch, zo'n 100 km ten westen van Toulouse. Niet direkt langs onze route, maar op de laatste bridgeavond zorgde een toevallige opmerking voor een uitnodiging om langs te komen.
Op een lange reis als de onze, maakt een omweg van een paar honderd km niet veel verschil en je ziet nog eens wat.

Eenmaal van de snelweg af en (per ongeluk) op de D-wegen komen we door een prachtige omgeving. Een soort Toscane maar dan zonder cypressen. Mooie oude stadjes en gebouwen. De zon schijnt inmiddels volop, de natuur is hier heel wat verder dus we genieten.
Bij de camping staan Petra en Arie ons op te wachten en ze hebben geregeld dat we er mogen staan, ook al is hij officieel nog gesloten.
Zelf zijn ze de trotse bezitters van een chalet op de heuvel, met mooi uitzicht op de Pyreneeën, als het helder is.
We worden gastvrij onthaald en brengen er een gezellige avond door.

10 april 2013
Nadat we afscheid hebben genomen, rijden we om 11:00 uur de camping af, richting Auch, waar we ons door smalle steile straten wurmen. Vandaar via de N21 naar Tarbes en dan de snelweg langs de voet van de Pyreneeën.
De route over de N21 is mooi, het lied van zondag wordt hier meer bewaarheid en de sneeuwbedekte toppen in de verte vormen een prachtige achtergrond. Het vest kan uit, de kachel ook.

Bij een tolhokje zien we een groot bord met "max. hoogte 2.30 m"over het hoofd, maar gelukkig weet de man in het hokje ons tijdig te waarschuwen.

Eenmaal in Spanje waait er een koude stormachtige wind (hebben we zondag ook gezongen "Der Sturm") en op de lange viaducten is het zaak het stuur stevig vast te houden.
We moeten weer leren accepteren dat Dodo een oude dame is, die niet meer snel de berg op kan komen. Hendrik de Navigator gaat uit van een gemiddelde van 60 km/uur en dat blijkt aardig te kloppen. We zullen onze dagafstanden moeten aanpassen aan het terrein.

De camperplek waar we in eerste instantie naar toe rijden blijkt niet meer te bestaan, dus rijden we door naar Vitoria Gasteiz, waar op een groot parkeerterrein in de stad een camperplek is. Er staan overal op het terrein campers; we zetten hem ook gewoon ergens neer.

11 april 2013
Het regent en stormt de hele nacht (wij zijn al weer vroeg onder zeil) en de volgende dag is het niet veel beter. Eigenlijk wordt het alleen maar slechter. Flinke buien, saai landschap. We drinken (heerlijke) koffie met een muffin in een restaurant langs de snelweg. Staand aan een lange toog in een enorme ruimte, waar het allesbehalve warm is.

Aanvankelijk willen we rijden tot Salamanca en daar 's middags de stad gaan bekijken, maar het is zulk slecht weer dat we maar doorrijden. Uiteindelijk komen we tot Cáceres, waar we op een camping terecht komen waar bij elke plek een persoonlijk sanitairgebouwtje staat!
Inmiddels is de zon tevoorschijn gekomen en volgens de receptioniste zal het morgen mooi weer worden.
Als dat klopt houden blijven we hier wat langer.

We eten in het restaurant; € 9,00 voor het menu (2 gangen), incl. drinken (2 bier en 2 wijn); je snapt niet hoe het kan. Alleen jammer dat het visgerecht inktvis bleek te zijn. Omdat we dat niet wilden, werd het een hamburger.....
We zijn nog steeds niet uitgeslapen, want ook vanavond halen we 22.00 uur niet.

12 april 2013
We sudderen lekker lang in ons warme bed. De zon staat intussen volop te schijnen en tegen koffietijd kunnen we buiten zitten. Dat blijven we de rest van de dag doen. De oude stad blijft nog wel een tijdje oud en we genieten optimaal van het dolce far niente.
Enig nadeel, we verbranden. Niet op tijd ingesmeerd.