Van donkere wolken en zwarte bergen

13 mei 2014 Mlini (KR) - Utjeha (MNE) 139 km

De voorspelde regen lijkt er aan te komen, er hangen donkere wolken en het waait hard. We vertrekken om 09:45 uur richting Montenegro. De weg kronkelt verder langs de kust en na 3 kwartier later arriveren we bij de grens, Of eigenlijk grenzen. Er zit een aardig stuk "niemandsland" tussen beide overgangen.
We hoeven alleen de paspoorten en de groene kaart te laten zien en kunnen dan meteen doorrijden.

We komen als eerste in de stad Herceg Novi, waar het aanmerkelijk rommeliger oogt dan Kroatië. De weg is minder goed, gaten en kapotgereden bermen. Veel bebouwing. De chauffeurs rijden erg grillig. Plotseling invoegen, heel langzaam rijden, opeens afslaan zonder waarschuwing. Het is opletten geblazen.

Bij de baai van Kotor moeten we met de ferry over. Eigenlijk wilden we rondom de baai rijden, maar we zijn er niet zeker van of DoDO dat aankan, want de navi geeft niet thuis op dit traject, maar stuurt ons ruim 500 km om. Het is maar een kort traject. Aan de overkant drinken we eerst even koffie, voor we verder rijden.

De donkere wolken trekken westwaarts en wij oostwaarts en op een zeker moment rijden we lekker in het zonnetje.
Onze plannen zijn een beetje wazig, dat komt voornamelijk omdat we niet weten waar er campings zijn en hoe we verder zullen rijden naar Albanië. Zowel de navi van Piet als die van ons is blank in dit deel van Europa.

Via Budva rijden we de kust langs en stoppen voor de lunch op een plek met uitzicht op Sveti Stefan, een mini Mont St. Michel. Via Petrovac door naar Bar. Het is nog vroeg en we besluiten de gok te nemen en door te rijden naar Skadar in Albanië.
Skadar wordt in Bar wel aangegeven, maar eenmaal op weg naar Ulcinj zijn we niet zeker van hoe het verder gaat. We vragen een paar keer en de laatste keer stoppen we bij een Turist Biro boven het plaatsje Utjeha. Hier komt een jongeman naar Ruud en Piet en vraagt of we niet naar zijn 4 sterrencamping Olivia willen komen, die onder aan de weg ligt.
We hadden het bord al wel gezien, maar konden de draai niet maken naar beneden.
We gaan voor de camping en rijden een stukje terug. Komende van de andere kant lukt het wel. Het is een rechthoekig terrein met heel oude olijfbomen. Aan de overkant van het weggetje ligt een kiezelstrand.
De eigenaren (?), een wat ouder echtpaar, verwelkomen ons blij. De vrouw, Anka, troont ons meteen mee naar het sanitairgebouw; zo trots is ze er op. Terecht, alles is aanwezig, het werkt en het is schoon, het water warm. Er staan nog 3 andere campers en een tent.

Voor 1 € per dag kun je de hele dag internetten en het is nog snel ook. Wat een verademing. We googlen earth om te zien hoe de beoogde route van morgen er uitziet. Bijzonder hoe je gewoon kunt zien dat het een asfaltweg is en hoe hij loopt. We maken aantekeningen om ons te helpen de juiste wegen te vinden.

De donkere wolken hebben ons inmiddels weer gevonden en het begint te regenen. 's Avonds krijgen we PiWi op visite om te keezen, dus Ruud loopt nog snel de berg op om wat inkopen te doen. Het is gezellig en met een stand van 3-1 sluiten we de avond af. Als we naar bed gaan begint het flink te onweren en te regenen. We hadden toch een iets andere verwachting van het weer in deze streken...