Nachtelijk geschud
Door: Birgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
19 Mei 2014 | Albanië, Kavajë
19 mei 2014 Kavaljë/Karpen (A)
Om drie uur 's nachts schrikken we wakker. De camper schudt en trilt, we weten niet wat er gebeurt. Ruud denkt dat iemand de fietsen probeert te stelen en loopt in onderbroek, gewapend met een stevige Maglite naar buiten.
Niets te zien. PiWi komen ook naar buiten, ze hebben hetzelfde ervaren. We gooien het eerst maar op een koe die zich heeft lopen schurken tegen de auto's, maar omdat we het gelijktijdig voelden, lijkt dat niet mogelijk. Ruud heeft ook helemaal niets zien bewegen of weglopen.
We gaan weer naar bed en proberen weer te slapen, wat in mijn geval niet erg goed lukt.
Vanochtend bedachten PiWi dat het misschien een klein aardschokje geweest kan zijn, maar we horen er verder niemand over. Bij hun camper is op 2 plaatsen iets in het zand gekrast.
Als we later aan de koffie zitten komt de oude man (we noemen hem Pa Emer, want zo heet de camping) klagen over het feit dat we bij de buren hebben gegeten gisteren.
Hij probeert een camping te runnen, dat kost onderhoud en dan is het wel zo eerlijk als wij bij hem komen eten. Hij heeft er stress van zegt hij. We kunnen hem moeilijk zeggen, dat het Duitse echtpaar weinig vleiend was over zijn visjes, die naar verhouding ook nog vrij duur waren.
Ik vraag nog of het mogelijk is dat we een kleine tremblement de terre hebben gehad (we converseren in het Frans), maar dat is nog nooit gebeurd zegt hij. Het blijft dus een raadsel.
We lopen naar het dorpje naar de minimarket en slaan wat boodschappen en bier in. Onderweg wijst een man ons op een slang op de helling, maar Wien is de enige die hem ziet. 's Middags wordt het steeds bewolkter en er waait een fris windje; we hebben geen zin in zwemmen. Wat lezen, tukje doen, foto's uitzoeken voor de site; de dag is om voor je er erg in hebt.
Ik schrijf mijn verslag en net voor ik klaar ben valt de stroom even uit en is alles weg. Moet ik weer overnieuw beginnen.
Maar, eerst drinken we op eerste palen en goede uitslagen en gaan dan in onze eigen "restaurants" eten. Ook lekker en daar kan Pa Emer toch weinig op tegen hebben.
's Avonds zitten we vanwege de muggen binnen.
Om drie uur 's nachts schrikken we wakker. De camper schudt en trilt, we weten niet wat er gebeurt. Ruud denkt dat iemand de fietsen probeert te stelen en loopt in onderbroek, gewapend met een stevige Maglite naar buiten.
Niets te zien. PiWi komen ook naar buiten, ze hebben hetzelfde ervaren. We gooien het eerst maar op een koe die zich heeft lopen schurken tegen de auto's, maar omdat we het gelijktijdig voelden, lijkt dat niet mogelijk. Ruud heeft ook helemaal niets zien bewegen of weglopen.
We gaan weer naar bed en proberen weer te slapen, wat in mijn geval niet erg goed lukt.
Vanochtend bedachten PiWi dat het misschien een klein aardschokje geweest kan zijn, maar we horen er verder niemand over. Bij hun camper is op 2 plaatsen iets in het zand gekrast.
Als we later aan de koffie zitten komt de oude man (we noemen hem Pa Emer, want zo heet de camping) klagen over het feit dat we bij de buren hebben gegeten gisteren.
Hij probeert een camping te runnen, dat kost onderhoud en dan is het wel zo eerlijk als wij bij hem komen eten. Hij heeft er stress van zegt hij. We kunnen hem moeilijk zeggen, dat het Duitse echtpaar weinig vleiend was over zijn visjes, die naar verhouding ook nog vrij duur waren.
Ik vraag nog of het mogelijk is dat we een kleine tremblement de terre hebben gehad (we converseren in het Frans), maar dat is nog nooit gebeurd zegt hij. Het blijft dus een raadsel.
We lopen naar het dorpje naar de minimarket en slaan wat boodschappen en bier in. Onderweg wijst een man ons op een slang op de helling, maar Wien is de enige die hem ziet. 's Middags wordt het steeds bewolkter en er waait een fris windje; we hebben geen zin in zwemmen. Wat lezen, tukje doen, foto's uitzoeken voor de site; de dag is om voor je er erg in hebt.
Ik schrijf mijn verslag en net voor ik klaar ben valt de stroom even uit en is alles weg. Moet ik weer overnieuw beginnen.
Maar, eerst drinken we op eerste palen en goede uitslagen en gaan dan in onze eigen "restaurants" eten. Ook lekker en daar kan Pa Emer toch weinig op tegen hebben.
's Avonds zitten we vanwege de muggen binnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
