rustdag in Sinop

Je durft het bijna niet te verwachten, maar na het geweld van gisteravond, heeft de zon toch weer de overhand genomen.
De gisteravond inderdaad zwarte zee, blijkt nu mooi blauw te zijn. We blijven een dagje en dat betekent wassen.
Gelukkig is er een wasmachine en Wien en ik gaan er nog voor het ontbijt met onze tassen naar toe. Vullen is geen probleem, maar de machine aan de gang krijgen is een ander verhaal.

We moeten even van alles proberen, maar dan ontdekken we dat hij geen water kan innemen. De kraan staat open, maar hij tapt niet.
We halen de vrouw erbij die er vanochtend is maar het lijkt wel of ze nog nooit met een wasmachine heeft gewassen.
Als we haar duidelijk maken, dat er geen water in de machine komt, haalt ze de tuinslang en spuit water via het zeepbakje de machine in, dat er natuurlijk met dezelfde snelheid weer uitkomt.

Uiteindelijk belt ze de chef, geeft mij de telefoon en ik leg uit dat we een probleem hebben. Hij komt over een uurtje, zegt hij.
We ontbijten eindelijk, Piet en Wien gaan met de scooter boodschappen doen.
Terwijl ik nog een handwasje doe, komt de chef, kijkt even en roept, ik haal de servicemonteur erbij. Dan gaan Ruud en ik op scooter naar het winkeltje, een geheel nieuwe ervaring.

Zonnen, lezen en dan is het bijna twaalf uur. We besluiten de was eruit te halen, maar als we bij de machine komen blijkt die eindelijk te werken.
Meer zonnen, lunchen, lezen enz. enz. tot de was klaar is. We hangen hem snel op en kunnen dan eindelijk richting Sinop.
De dolmus stopt voor de camping en komt er toevallig net aan als we er staan.

Sinop is een druk stadje met een mooie oude moskee en een leuke haven.
Langs de haven alleen maar restaurants, die flink vol zitten met thee- of frisdrankdrinkende mensen. Het is opvallend, hoe weinig vrouwen hier een hoofddoek dragen.
de meeste gaan stijlvol en redelijk modern gekleed. Er zijn ook veel moderne winkels.

We komen langs 3 zwartgeblakerde koepels en vragen ons af wat het zijn. Dan zien we een bordje waarop staat dat het een ouderwetse Turks bad (Hamam) is.
Vlakbij de vertrekplaats van de dolmus is een viswinkel, waar we voor € 4,50 2 zalmen (2,1 kg) kopen. De goed Engels sprekende visboer fileert ze, haalt met een pincet alle graten eruit en geeft ze panklaar aan ons mee.
Deze keer is de dolmus net weg, dus lang wachten op de volgende.

Als we bij de camping aankomen begint het net te regenen, maar we kunnen de was vrijwel droog binnenkrijgen.
Gelukkig blijft het bij één bui, zodat we daarna buiten de vis kunnen bakken en opeten. Heerlijk! Yoghurt met de gisteren gekochte kersen (1 kilo à € 1,80) toe.
Ondertussen kunnen we genieten van een spectaculaire zonsondergang. Helaas beginnen er opeens muggen tevoorschijn te komen, zodat we toch weer naar binnen gedwongen worden.