De eerste koning en de huidige

24 april 2013 Moulay Idriss - Volubulis - Fes 109 km

Ons eerste doel vandaag is Volubilis, de op een na verste Romeinse nederzetting in Marokko, een km of tien vanaf de camping. We gaan met de campers.
Als we uitstappen waaien we bijna van de berg af, zo hard stormt het. We doen snel een jas aan, het is koud.

Er moet nog heel wat gerestaureerd worden hier, maar er zijn toch wel wat mooie dingen te zien. Het doet ons terugdenken aan Troje in Turkije, ook doordat er overal bloemen tussen de ruïnes groeien.

Hierna gaan we naar Moulay Idriss, het dorp waar een achterkleinzoon van de profeet Mohammed terechtkwam en als imam werd binnengehaald.
Vervolgens stichtte hij een klein koninkrijk, dat gezien wordt als het begin van het koninkrijk Marokko. Hij ligt er begraven in een mausoleum, dat alleen toegankelijk is voor moslims.
Tot 2005 mochten niet-moslims niet eens overnachten in het dorp.

We laten de campers op een parkeerplaats aan de voet van het dorp staan. Hier loopt een man met een pvc-buis met iets wits eromheen, waarvan hij ons een stuk geeft. Het is plaatselijke noga. Je doet er erg lang mee...
We lopen verder naar boven en komen via de groente- en fruitmarkt, waar we meteen boodschappen doen, op het centrale plein.

Via een poort komt je dan bij een houten slagboom voor het mausoleum, waar het voor ons ophoudt.
Een jongeman weet Piet en Ruud te strikken om mee te lopen naar een plek voor het mooiste panorama. Het is een heel eind omhoog. Als we vragen hoeveel verder nog i.v.m. de knieën van Wien, zegt hij "ach nog een stuk of 20".
Het zijn er heel veel meer en Wien moet afhaken. Het is een mooi panorama, maar voor mij ook net te inspannend, ik kom hoestend en piepend weer naar beneden en heb mijn pufje niet bij me.

Ruud geeft hem 10 dirham, maar daar neemt hij geen genoegen mee. Dat moet minstens het 10-voudige zijn en dan het liefst per persoon. Piet is zo kwaad over de foute informatie, dat hij hem helemaal niets geeft.
Hij blijft er boos kijkend bij zitten als we wat gaan drinken in de hoop dat er nog wat komt. Wij geven hem uiteindelijk 20 dirham, Piet houdt stand.

We lopen nog een rondje om het plein en zien hoe een vrouw de handen van andere vrouwen met henna beschildert. Ik mag een foto maken van een vrouw die al klaar is en ze geeft me daarna 2 zoenen.
Het goederentransport gebeurt hier met ezels, ze zijn overal en klimmen ook de trappen op.

Terug naar de campers, even een broodje eten en dan via Meknes naar Fes. Als we in Meknes langs het expositieterrein van de internationale landbouwtentoonstelling komen barst het van de politieagenten en militairen.
We weten dat hij vandaag geopend zal worden en het lijkt erop dat de koning dat zal gaan doen. Om de 10 meter staat een agent/soldaat, tot we de stad uitrijden. Langs de 50 km autoweg naar Fes staan om de km aan weerszijden politiemannen.
Ook staan ze bij elke doorgang en brug. Ik doe of ik de koningin ben en zwaai naar ze. Ze zwaaien blij terug. Als we net door de tolpoorten zijn, zien we de militairen salueren en daar komen inderdaad de zwarte limousines langs.
In welke de koning zit blijft gissen. Toch grappig dat we dat nog net zien.

De camping in Fez staat behoorlijk vol; er is een groep Nederlanders van Acsi-kampeerreizen en een groep landrovers met slaaptenten er boven op. Nieuw toiletgebouw, keurig. Helaas weer geen internet.
De verslagen en te uploaden foto's groeit gestaag.
We zitten nog wel even buiten te bieren, maar de wind waait zo onaangenaam koud, dat we het snel voor gezien houden en binnen onze avondmaaltijden nuttigen. Hoezo warm in Marokko?