Van 950 m tot 1380 m in een dag.

2 mei 2013 Merzouga - Tinerhir (Tinghir) 220 km


Nadat we afscheid hebben genomen van Mohamed rijden we tegen half 10 van de camping weg in de richting waar we drie dagen geleden vandaan zijn gekomen.
Wij rijden voorop en daarom nemen we in Risanni een afslag te laat (borden staan er niet) en komen in de drukke markt terecht. Het kost de nodige moeite om ons daar weer uit te worstelen. Toevallig moet er net een grote bus in, een busje er vlak langs, karretjes, fietsers en wandelaars er tussendoor.
Met behulp van de omstanders kan Ruud eindelijk keren en kunnen we de juiste afslag nemen. PiWi staan daar bij de rontonde te wachten, zoals ze ons telefonisch gemeld hebben. Hun TomTOm wist de weg wel.


Bij Erfoud gaan we nu linksaf en komen na verloop van tijd in Jorf, een flinke plaats. De thermometer wijst daar 35* aan. Ook hier weer veel vrouwen in het zwart. Hierna wordt het weer lege woestijn. Lichtgeel zand hier. Langs de weg nomaden tenten en allemaal heuveltjes met een houten stellage erop.
Volgens de bordjes een irrigatieproject, waar toeristen een kijkje kunnen nemen. We doen het niet.

De bergen rondom verkeren in diverse stadia van "ontbinding". Sommige zijn nog hoog en van zwart vulkanisch gesteente, sommige hebben nog een stenen kap, maar van onderen is het al zand. Weer anderen hebben nog maar een klein laagje steenbrokken bovenop.
Hier is goed te zien, wat tijd en weersinvloeden gedurende tienduizenden jaren kunnen veranderen. Van tijd tot tijd komen we door dorpen in een oase van palmbomen.
Er wordt heel veel nieuw gebouwd; soms hele dorpen. De bomen zijn nog maar klein, het is er nog behoorlijk kaal. Er lopen diverse rivieren, maar die zijn allemaal droog.

We lunchen laat in een restaurant op de splitsing bij Tinejdad, waar wij in westelijke richting gaan. Er is een koele, schaduwrijke tuin waar we mogen zitten en we krijgen er heerlijk te eten. Na het eten laat de eigenaar ons trots zijn tuin zien, die voornamelijk uit dadelpalmen bestaat.
Het barst er van de vliegen, waar de withalsvliegenvanger en de bonte vliegenvanger blijkbaar niet tegenop kunnen eten. Bij het restaurant is een hokje, waar iemand de verse sinaasappelsap die we hebben gedronken, verkoopt.
We moeten dat bij hem afrekenen en hij laat ons zijn collectie ansichtkaarten van over de hele wereld zien. Zelfs uit Alkmaar, Schagen en Bergen zijn er kaarten.

Door de stand van de zon en de wolken blijft het landschap veranderen van kleur. Boven de stad Tinghir torent een mooie, ietwat vervallen kashbah boven de nieuwe stad uit. In de prachtig groene vallei wordt van alles verbouwd tussen de dadelpalmen.
Bij Tinghir begint de weg naar de Todra kloof, een van de grote bezienswaardigheden van Marokko.

Om bij camping Le Soleil te komen moeten we alvast een aantal kms over de smalle, omhooggaande weg. De camping is mooi, met veel bomen (en vogels) en ligt onderaan een hoge rotswand.
Er staat een groep campers en caravans van een ANWB reis. Volgens de mensen van de camping is het geen goed idee om het rondje Todrakloof en Dadèskloof met de camper te doen. We hadden al heel tegenstrijdige berichten gehoord, maar laten ons overtuigen om de tocht met een 4 x 4 te maken.
Morgenochtend gaat het gebeuren. Door de hoogte koelt het al weer snel af en 's avonds buiten zitten is er niet bij.