Een dagje ledigheid

Dag 17 28 april 2010 Winthrop, Washington
Zonnig, koude wind

Omdat het hier mooi is en omdat we toch tijd zat hebben, blijven we een dagje hangen.
De ochtend gaat in gepaste ledigheid voorbij; beetje lezen, kopje koffie, vogels kijken.
Helaas doet het WiFi het niet op onze plek, maar als we boven bij de ingang staan lukt het wel, zodat we de afgelopen dagen kunnen verwerken.

We willen een klein 8-tje rond Winthrop rijden, maar allereerst bekijken we het plaatsje zelf en nemen er een kopje koffie.
Als ik zeg tegen de koffieman, "wat een leuk oud plaatsje is dit", gromt hij, "namaak oud, allemaal Disney". Gelukkig is zijn espresso prima.
We nemen er een applefritter met frosting bij. Het ziet er lekker uit, appelstukjes in deeg, maar is toch wel wat gistdeeg-ig en daardoor een flinke hap.
De frosting is poedersuiker met iets creme-igs, daar knapt het wel van op.

Het is een leuk ritje, tussen de bergen, langs meertjes en naar een bergtop, waar we even willen lopen. Omdat de wind zo koud waait, komt er dat er niet van.
Terug langs Winthrop en dan een lus aan de noordkant. Ook aangenaam, veel mooie huizen langs de rivieroever.
Op ons verste punt zijn de Falls Creek Falls. Hier kunnen we wel naar toe lopen. Het is een flinke waterval, met een pittig verval en lekker veel water.
Via een smal paadje rond de heuvel kun je een verdieping hoger lopen en dan blijkt hij van nog veel hoger te komen.

Er vliegt een klein vogeltje, dat harder roept dan de flinke herrie van de waterval. Hij staat op een rotsblok en lijkt naar ons te knipogen.
Steeds zie je even een wit ooglid. We zoeken hem op, het is de American Dipper en die knipoogt inderdaad.

We zijn tegen zessen weer terug op de camping en brengen de rest van de dag wederom in gepaste ledigheid door.