Lutjewinkel - Washington - Mexico City
Door: ruudenbirgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
15 Januari 2007 | Mexico, Mexico-stad
Dag 1
Om half acht vertrekken we richting Schiphol. Omdat er bij het Verlaat al een flinke file staat, maken we rechtsomkeert en gaan via Zijdewind en de S3.
Het is negen uur als we op het vliegveld aankomen en Wil en Mieke zijn er nog niet. De vlucht staat niet op de monitor en omdat we thuis ook al niet konden inchecken, knaagt er een klein twijfeltje aan ons. We maken grapjes over onbetrouwbare internetverkopers.
Als om half tien Wil en Mieke arriveren, gaan we maar eens vragen waar we moeten inchecken en we worden naar de departure hal verwezen, waar inderdaad duidelijk wordt welke balie we moeten hebben.
Sagra is er inmiddels ook, met India en als we ingecheckt zijn, wat lekker vlot gaat, komt ook Kirsten om ons uit te zwaaien.
We drinken samen koffie, geven Kirsten de sleutel van de auto, nemen afscheid en verdwijnen via de douane.
De vlucht gaat voorspoedig, ondanks flink veel tegenwind bij Groenland. In Washington moeten we via immigration, dan de bagage oppikken en weer afgeven. Vervolgens door de douane, schoenen uit, en naar onze gate. We halen een paar flesjes drinken en wachten in de restroom.
Op de flesjes zien we dat er alleen in de staten Californië, Maine en Hawaiï $ 0,05 statiegeld wordt geheven.
Eenmaal in het vliegtuig moeten we lang wachten; er is een technisch mankement dat moet worden opgelost. Vervolgens vliegen we hobbelende voort (door het weer) naar Mexico City.
De verwerking op het vliegveld is zeer vlot en ook de rit met de airoport taxi naar hotel Isabel gaat snel en efficiënt.
Het is donker en de straten waar we door rijden zien er niet erg aantrekkelijk uit; allemaal dichte rolluiken. Er wordt druk straatgeveegd.
Het hotel is oud en in Spaanse stijl, oker en blauw geschilderd. Een binnentuin is er niet (meer?), maar de kamers liggen vanaf de 1e verdieping aan de galerijen rondom die niet bestaande tuin.
De kamers zijn sober, maar erg hoog en groot.
In het hotel kunnen we niets meer kopen, dus lopen de een eindje de straat in naar een Oxxo-winkel, waar we via een luik wat flessen bier kunnen kopen.
Nadat we deze beneden in de lounge hebben opgedronken, zijn we ruimschoots toe aan een beetje nachtrust.
Om half acht vertrekken we richting Schiphol. Omdat er bij het Verlaat al een flinke file staat, maken we rechtsomkeert en gaan via Zijdewind en de S3.
Het is negen uur als we op het vliegveld aankomen en Wil en Mieke zijn er nog niet. De vlucht staat niet op de monitor en omdat we thuis ook al niet konden inchecken, knaagt er een klein twijfeltje aan ons. We maken grapjes over onbetrouwbare internetverkopers.
Als om half tien Wil en Mieke arriveren, gaan we maar eens vragen waar we moeten inchecken en we worden naar de departure hal verwezen, waar inderdaad duidelijk wordt welke balie we moeten hebben.
Sagra is er inmiddels ook, met India en als we ingecheckt zijn, wat lekker vlot gaat, komt ook Kirsten om ons uit te zwaaien.
We drinken samen koffie, geven Kirsten de sleutel van de auto, nemen afscheid en verdwijnen via de douane.
De vlucht gaat voorspoedig, ondanks flink veel tegenwind bij Groenland. In Washington moeten we via immigration, dan de bagage oppikken en weer afgeven. Vervolgens door de douane, schoenen uit, en naar onze gate. We halen een paar flesjes drinken en wachten in de restroom.
Op de flesjes zien we dat er alleen in de staten Californië, Maine en Hawaiï $ 0,05 statiegeld wordt geheven.
Eenmaal in het vliegtuig moeten we lang wachten; er is een technisch mankement dat moet worden opgelost. Vervolgens vliegen we hobbelende voort (door het weer) naar Mexico City.
De verwerking op het vliegveld is zeer vlot en ook de rit met de airoport taxi naar hotel Isabel gaat snel en efficiënt.
Het is donker en de straten waar we door rijden zien er niet erg aantrekkelijk uit; allemaal dichte rolluiken. Er wordt druk straatgeveegd.
Het hotel is oud en in Spaanse stijl, oker en blauw geschilderd. Een binnentuin is er niet (meer?), maar de kamers liggen vanaf de 1e verdieping aan de galerijen rondom die niet bestaande tuin.
De kamers zijn sober, maar erg hoog en groot.
In het hotel kunnen we niets meer kopen, dus lopen de een eindje de straat in naar een Oxxo-winkel, waar we via een luik wat flessen bier kunnen kopen.
Nadat we deze beneden in de lounge hebben opgedronken, zijn we ruimschoots toe aan een beetje nachtrust.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
