Excursie met de Zonnebloem
Door: ruudenbirgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
11 Juni 2011 | Noorwegen, Laukvik
zaterdag 11 juni 2011 Sandsletten (N) - Svolvaer - Kabelvag - Sandsletten 70 km
Paniek vanochtend. Door de commotie met de eikelige buurman, hebben we er gisteren niet aangedacht het speciale startonderbrekingssleuteltje (mooi scrabblewoord) om te draaien. Hierdoor hebben de lampen de hele nacht aangestaan en is de accu leeg.
We zouden juist als bus fungeren voor een uitstapje naar Svolvaer etc. Gelukkig hebben we de oplader mee en na 2,5 uur start hij tot onze grote vreugde.
Met ons zessen op stap met DoDo. Svolvaer is de hoofdstad van de Lofoten. Niet een heel spannende plaats, er wordt wel veel gebouwd voor toeristenogen. De rode huisjes op palen die je op alle foto's ziet, zijn oorspronkelijk vissershuisjes (19e eeuw). In zo'n klein hok woonden zo'n 8 vissers samen tijdens het visseizoen (feb. - mei). Vier kooien om per twee in te slapen, een tafel met bankjes, een (kook)kachel en een voorportaal voor het visgerei.
Nu ziet het er reuze romantisch uit, zo'n rood rijtje.
Het is druk op de promenade, er ligt een cruiseschip op de rede. We kopen kaarten, maar het postkantoor voor de zegels is i.v.m. Pinksteren al gesloten.
Er staan grote ouderwetse droogrekken aan de andere kant, daar wordt de vis op gedroogd.
Verder naar Kabelvag. We stoppen bij de kathedraal van de Lofoten en bekijken die van binnen. Sober, maar mooi. Klinkt ook goed, we zingen zachtjes een stukje.
Even voorbij Kabelvag ligt het Lofotenmuseum. Een soort openlucht museum, met o.a. de zojuist beschreven vissershuisjes, botenhuizen, tentoonstellingen, dia's en een mooie film over vuurtorens langs de Noorse kust.
Nog even een kort bezoek aan het plaatsje zelf. Als we de weg op willen draaien rijdt her rode autootje voor ons opeens achteruit en bijna tegen ons aan. Ruud zit hem net op tijd in z'n achteruit en gelukkig zit er niemand achter ons. Alweer schrik.
Kabelvag is net als de meeste dorpen ontstaan rond de visvangst, visverwerking en botenbouw. Er zijn soms mooie huizen, maar het lijkt vooral doelmatig; niet gezellig.
We eten een IJS. Twee enorme bollen in een hoorn. Ze hebben dropijs en dat nemen Ruud en ik, de kennen we van eerdere reizen.
Als we teruglopen naar de auto, horen we muziek. In het parkje even verderop wordt verdienstelijk gemusiceerd door twee muziekkorpsen. We blijven even kijken.
Via Laukvik, ook even foto's maken, rijden we terug naar de camping. Onze plek is niet ingenomen; de stoelen en tafel staan er nog. Vanavond lekkere zalm van de gril van Jan en Mart.
Paniek vanochtend. Door de commotie met de eikelige buurman, hebben we er gisteren niet aangedacht het speciale startonderbrekingssleuteltje (mooi scrabblewoord) om te draaien. Hierdoor hebben de lampen de hele nacht aangestaan en is de accu leeg.
We zouden juist als bus fungeren voor een uitstapje naar Svolvaer etc. Gelukkig hebben we de oplader mee en na 2,5 uur start hij tot onze grote vreugde.
Met ons zessen op stap met DoDo. Svolvaer is de hoofdstad van de Lofoten. Niet een heel spannende plaats, er wordt wel veel gebouwd voor toeristenogen. De rode huisjes op palen die je op alle foto's ziet, zijn oorspronkelijk vissershuisjes (19e eeuw). In zo'n klein hok woonden zo'n 8 vissers samen tijdens het visseizoen (feb. - mei). Vier kooien om per twee in te slapen, een tafel met bankjes, een (kook)kachel en een voorportaal voor het visgerei.
Nu ziet het er reuze romantisch uit, zo'n rood rijtje.
Het is druk op de promenade, er ligt een cruiseschip op de rede. We kopen kaarten, maar het postkantoor voor de zegels is i.v.m. Pinksteren al gesloten.
Er staan grote ouderwetse droogrekken aan de andere kant, daar wordt de vis op gedroogd.
Verder naar Kabelvag. We stoppen bij de kathedraal van de Lofoten en bekijken die van binnen. Sober, maar mooi. Klinkt ook goed, we zingen zachtjes een stukje.
Even voorbij Kabelvag ligt het Lofotenmuseum. Een soort openlucht museum, met o.a. de zojuist beschreven vissershuisjes, botenhuizen, tentoonstellingen, dia's en een mooie film over vuurtorens langs de Noorse kust.
Nog even een kort bezoek aan het plaatsje zelf. Als we de weg op willen draaien rijdt her rode autootje voor ons opeens achteruit en bijna tegen ons aan. Ruud zit hem net op tijd in z'n achteruit en gelukkig zit er niemand achter ons. Alweer schrik.
Kabelvag is net als de meeste dorpen ontstaan rond de visvangst, visverwerking en botenbouw. Er zijn soms mooie huizen, maar het lijkt vooral doelmatig; niet gezellig.
We eten een IJS. Twee enorme bollen in een hoorn. Ze hebben dropijs en dat nemen Ruud en ik, de kennen we van eerdere reizen.
Als we teruglopen naar de auto, horen we muziek. In het parkje even verderop wordt verdienstelijk gemusiceerd door twee muziekkorpsen. We blijven even kijken.
Via Laukvik, ook even foto's maken, rijden we terug naar de camping. Onze plek is niet ingenomen; de stoelen en tafel staan er nog. Vanavond lekkere zalm van de gril van Jan en Mart.
-
13 Juni 2011 - 20:38
A:
Elke foto lijkt wel een ansichtkaart, wat is het daar mooi.
-
14 Juni 2011 - 19:56
Jan En Lisa:
Kostelijk om jullie verslagen weer te lezen. Ik volg jullie alweer een tijdje maar heb mij nog onthouden van een reactie. Bij deze dan. Geweldige foto's en de schrijf stijl van Birgit mag ik
graag lezen.
Wij hopen dat jullie niet in dat noodweer terecht zijn gekomen waar op de TV sprake van was.
Het is alweer een tijd geleden dat wij elkaar gesproken hebben maar als jullie terug zijn
zullen wij contact maken en kunnen wij wellicht weer eens afspreken. Veel plezier en houd ons op de hoogte. Als Dodo het weer eens niet doet helpt een beetje schudden soms wel. Die Range Rover
uit 1975 of zo waar onze Vicky meer rijdt heeft dat soort "Engelse" kuren maar dan start hij weer.
Tot ziens -
18 Juni 2011 - 15:34
Marion:
genoten van deze foto,s , marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
