Richting het oosten

21 april 2013 Rabat - Moulay Idriss 170 km


Na een redelijke nacht word ik vroeg wakker door het constante piepiepiepiep van achteruitrijdende shovels. Naast ons wordt aan een nieuwe weg gewerkt en de shovels doen niet anders dan heen en achteruit rijden.

We parkeren weer op het officiële parkeerterrein en wandelen de berg op naar de Hassanmoskee, de Hassantoren en het mausoleum van Mohammed V. In de buurt er vlakbij wemelt het van de klinieken en ambassades, waaronder de Nederlandse.
Het is erg rustig op straat. Het is zondag en nog redelijk vroeg.
Bij de poorten in de muur rondom het complex staan wachters op paarden.

Het binnenplein met de moskee, toren en mausoleum is enorm, het oorspronkelijk plan is echter nooit afgemaakt.
De moskee kunnen we alleen van buiten bekijken (wij zijn geen moslim), maar dat is al de moeite waard. Prachtig versierd, met zowel hakwerk als mozaïeken.
Het mausoleum (ontworpen door een Vietnamees!) is wel vrij toegankelijk. Ook hier wachters voor elke ingang en in elke hoek binnen. Erg serieus is het allemaal niet, ze mogen gewoon bewegen en praten en op de foto.
We staan versteld van de rijkdom van de versieringen.

De Hassantoren is eigenlijk de minaret die, heel ongebruikelijk, in het midden staat. Hij is 50 m hoog i.p.v. de geplande 80 en misschien dat hij er daarom zo plomp uitziet. Volgens de boekjes is een een van de meest complexe Almohadische bouwwerken.
Wij zien het er eerlijk gezegd niet aan af.

Net voor de drukte van busladingen toeristen losbarst verlaten we het complex om de van de berg af te dalen richting de boulevard langs de rivier. Het is er druk met bootjes, kano's en flanerende mensen, waar we al koffiedrinkend van genieten. We hebben net gezegd hoe jammer het is dat er zoveel troep ligt, als de schoonmaakploeg langskomt. Handige bezems, die palmbladeren.
Het valt ons op, dat er naar verhouding veel vrouwen met blote armen zijn.

Dan met de taxi terug naar de campers en naar Chellah. Chellah is de eerste nederzetting geweest in dit gebied, het ligt in het stroomdal van de rivier. Later heeft Salé de functie van Chellah overgenomen.
Er staat nog een prachtige muur omheen. Hierbinnen de restanten van de stad, de moskee en de grote necrepolis, waar heel wat imams en koningen hun laatste rustplaats hebben gevonden. Als tegenwicht voor al die doden dienen de jonge ooievaars, die met hun ouders werkelijk elk, ook maar enigszins verhoogd, plekje hebben ingenomen.

Nadat we een broodje hebben gegeten, zetten we koers naar Meknes, het binnenland in. Eenmaal buiten de stad zien we onder elke boom picknickende families, kilometers lang. Ook weer de kleibolletjes gezien. Inmiddels hebben we bedacht, dat het een soort uithangborden zijn. De handelaren zitten waarschijnlijk lekker in de schaduw.

Zoals bijna elke dag ligt de temperatuur rond de 30. Het landschap verandert. Eerst is het wat glooiend, nog steeds groen. Halverwege, bij Khemisel, komen we in een hele lange afdaling, terwijl we niet gemerkt hebben dat we klommen. Het blijft een beetje bergachtig. De (midden)bermen zijn een zee van bloemen.

Langs de buitenranden van Meknes leidt de TomTom van Piet ons naar de op 560 m hoogte gelegen camping Belle Vue, een km of 10 voor Moulay Idriss.
We vinden een mooie plek tussen de bloemen. Als we aan een welverdiend biertje zitten, ziet Wien in het naastgelegen veld 2 uiltjes zitten. Het blijkt een paartje steenuilen te zijn, heel leuk.
Tot mijn grote vreugde heeft Axel mijn beltegoed in Nederland kunnen opwaarderen, dat voelt iets prettiger.