Bezoek aan een filmstad

6 mei 2013 Aït Benhaddou


Na het ontbijt gaan Piet, Ruud en ik naar de oude kasbah. Wien heeft last van haar knie en blijft thuis.
Het is niet ver naar de brug over de rivier die er naar toe leidt, maar Voor we bij de brug zijn hebben we al de nodige souvenirwinkels gehad. "gratis kijken, ik geef je goede prijs, enz." zijn de standaard kreten nadat we elkaar gebonjourd en ge-ca va-ed hebben.
We gaan er niet op in en lopen de kasbah in.

Via nog veel meer winkeltjes met theepotten, schalen, sjaals, zouavenbroeken, sieraden, schilderijen, foto's van hier opgenomen films (veel Russel Crowe) enz. enz. vinden we de weg omhoog in deze doolhof van straatjes.
Boven op de berg staan de ruïnes van een "agadir" een grote versterkte graanschuur. Prachtig uitzicht over de nieuwe stad en de woestijn. Ooit was deze plek onderdeel van de Trans-Sahara handelsroute.
Er is veel vervallen, maar er zijn ook stukken die mooi gerenoveerd zijn.

Het is al flink warm vanochtend. Terug op de camping komen we tot de conclusie dat we hier best de rest van de dag kunnen blijven.
Wien en ik trotseren het koude water van het zwembad, Piet relaxt op een ligstoel ernaast en Ruud leest lekker een boek in de schaduw van de campers.
Als ik aan mijn blog bezig ben in het restaurant, komt men mij vertellen dat we moeten verkassen naar een naastgelegen veld, want er komt een groep (met tenten) die onze plekken hebben gereserveerd.
Aldus geschiedt.

Als we op onze nieuwe standplaats lekker proberen te lezen, komt er voortdurend een zweem benzinegeur voorbij. We kijken steeds maar weer waar het toch vandaan kan komen maar duidelijk wordt het niet. Wien suggereert dat het misschien van de scooter in hun garage komt, maar na een korte inspectie vindt Piet van niet.
Wien en ik melden het bij iemand van het hotel en die komt eerst zelf, dan haalt hij de baas erbij, die onomwonden vaststelt dat het uit de garage van Piet komt.

Het blijkt een tankje met benzine te zijn dat is gaan lekken, waarschijnlijk mede door de hoogte waarop we steeds zitten. Très dangereux zoals de baas zegt. Het tankje + plastic tas worden afgevoerd, Wien boent de garage uit en de stankt neemt langzaam af.
Als de benzinedampen weg zijn bak ik pannenkoeken op mijn buitengasstel. Het blijft aangenaam buiten, de sterrenhemel is mooi, we blijven lang zitten.