grotwoningen en feeënschoorstenen

Om zes uur staat Ruud naast het bed. Men heeft ons verteld, dat er 's ochtends vroeg tientallen ballonnen het luchtruim kiezen.
Hij gaat kijken en komt mij even later halen; er zijn er inderdaad heel veel. Na deze voorstelling duiken we verkleumd nog even onder het dons.

Na een relaxed ontbijt en de koffie gaan we aanstalten maken om op stap te gaan. We gaan vandaag naar het openluchtmuseum. Eerst lopend de berg af naar het dorp, waar de gebruikelijke toeristische "attracties" zijn geconcentreerd.
Restaurants, souvenirs, ballonvaren, reisbureaus en aanverwanten. We beperken ons tot wat ansichtkaarten en vervolgen onze weg museumwaarts.

Even voorbij een volkomen misplaatst nieuw hotel komen we een bordje "Nazar Kilisesi" tegen. Dat is een kerk, die niet binnen het museum valt.
Natuurlijk lopen we eerst daarheen, een rustige mooie wandeling naar boven. De geur van de acacia's en de zilverbladige struiken hangt in de lucht.
Voor de kerk moet evengoed betaald worden. Hij is klein en ook hier zijn de frescoes lelijk beschadigd. De man van de kaartjes krijgt niet veel bezoek bij zijn kerk en troont ons mee zijn hok in.
Hier krijgen we thee en een heleboel aanwijzingen over wat we allemaal moeten bekijken, hoe we moeten lopen en vooral hoe we hem moeten inhuren als chauffeur voor 1 of 2 dagen. Very cheap. Het kost ons grote moeite om bij hem weg te komen.

Het pad boven over de berg dat hij ons aanraadt als alternatieve route naar het museum, blijkt inderdaad de moeite waard. Mooie vergezichten, grotwoningen, feeënschoorstenen en geen toeristen.
Het klimmen en afdalen zijn wat lastig, maar we zijn blij dat we het gedaan hebben.

We komen bij een restaurant uit en blijven daar meteen lunchen.
Het plaatselijke(?) gerecht, chicken pottery kebab, blijkt een soort stoofpotje in een afgesloten kruik, die je met een staaf doormidden moet slaan. Leuk en vooral lekker.

Via de bazaar (souvenirstraat), waar Wien achter blijft, lopen we naar boven naar het museum. Het is er loeidruk. We bekijken de kerken, waarvan er één nog in redelijke staat is.
Het kaartje is ook geldig voor een kerk buiten de poort en ondanks de rij die er voor staat, gaan we er toch heen. Het is het waard; veel en mooie frescoes. Helaas mag er niet gefotografeerd worden!

Na al dit gewandel en geklim moeten we nog de berg op naar de camping. Bij aankomst begeven we ons dan ook onmiddellijk naar het panoramaterras, waar een koel pilsje wonderen doet voor onze dorstige kelen.
Helaas begint het dan te regenen en zijn we weer aangewezen op onze onderkomens. Het blijft de hele avond buiïg.