Meevallers en tegenvallers
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
16 April 2013 | Marokko, Tanger
16 april 2013 Tanger (M) - Achakhar 31 km
We zijn al vroeg wakker. Tegen negen uur loopt Ruud naar de garage om te zeggen dat Dodo van 1992 is i.v.m. de onderdelen.
Hij neemt een broodje mee terug en we ontbijten. Daarna begint het grote wachten. Hoewel er ook een dagwaker is willen we Dodo niet alleen laten en we settelen ons weer in de door de garage geleverde stoeltjes.
De eigenaar van de garage lijkt op Paul de Leeuw, maar dan aangenamer. Hij gaat samen met Mohammed op route om nieuwe platen te zoeken.
Om half één zijn ze terug en Allah zij dank, ze hebben de benodigde onderdelen (nieuw) gevonden. Nu moet de hele boel nog weer in elkaar.
Farid komt ook af en toe langs en vertelt dan wat hij allemaal heeft gezegd. In de trant van "ik heb gezegd, jullie moet goed werken, maar wel opschieten want die mensen moeten nog met vakantie". Vervolgens zegt hij dan tegen ons dat het nog een uur of twee gaat duren.
Wij weten inmiddels wel beter en zijn blij als om half zeven Dodo weer op eigen banden staat.
Nu alleen nog even naar de garage om af te rekenen, dan kunnen we voor donker op de camping zijn; een half uurtje rijden.
Dat gaat echter niet zo vlot. Eerst moet de motorkap gesteld worden; hij sluit niet goed. Dan moeten alle zwarte vingers verwijderd worden enz. enz.
We dringen er op aan om te kunnen betalen, maar hier heeft men geen haast. Farid denkt te helpen, maar is zelf ook zo'n prater. Tegen half acht is er dan eindelijk de factuur, die wat aarzelend onder onze neus wordt gehouden. Drh 3040,-- (ca € 300,-)!
Onze verwachtingen lagen tussen de € 600,- en € 1600,-. Gelukkig hebben we euro's om mee te betalen, dat vinden ze prima. Dan nemen we eindelijk als oude vrienden afscheid van elkaar.
Farid rijdt mee tot de rotonde en wijst ons de weg; steeds maar rechtdoor tot het bordje.
Van Piet krijg ik een sms-je "bij de shellpomp op de rotonde rechtsaf". Later blijkt dat we te laat zijn begonnen met kijken naar de Shell en op een zeker moment zitten we op de tolweg en inmiddels is het donker.
Dat kan niet goed zijn.
Op de P direct na de hokjes vraag ik een vrachtwagenchauffeur en die zegt teruggaan, dan op de 3e rotonde links en nog iets wat ik niet versta.
Er is een doorsteek naar de andere kant, maar als we bij het betaalhokje komen snapt de jongedame absoluut niet waar we vandaan komen. We leggen het uit. Ze zegt ddat het drh 90,0 boete kost om ons door te laten. We kunnen maar beter eerst terug, dan de 1e afslag, daar keren en de tolweg weer op. De auto's achter ons in de rij toeteren zich suf.
We opteren voor de boete, die ze hoofdschuddend in ontvangst neemt.
We volgen de aanwijzingen van de chauffeur, denken voortdurend dat we fout zitten, maar na 4x vragen aan diverse mensen komen we via landweggetjes vol kuilen en adere narigheid tot onze grote opluchting uiteindelijk toch bij de camping. Niet alleen wij zijn blij, ook PiWi, die behoorlijk ongerust waren.
Inchecken en dan op onze plek. De koelkast heeft het tijdens de stilstand op gas niet goed gedaan en mijn biertjes zijn niet koud. Gelukkig heeft Wien koud bier en terwijl we bij ons om tafel kond doen van alles wat er gebeurd is, kook ik eten voor ons beiden, want daar waren we niet aan toegekomen.
Voorlopig is het weer even spannend genoeg geweest.
We zijn al vroeg wakker. Tegen negen uur loopt Ruud naar de garage om te zeggen dat Dodo van 1992 is i.v.m. de onderdelen.
Hij neemt een broodje mee terug en we ontbijten. Daarna begint het grote wachten. Hoewel er ook een dagwaker is willen we Dodo niet alleen laten en we settelen ons weer in de door de garage geleverde stoeltjes.
De eigenaar van de garage lijkt op Paul de Leeuw, maar dan aangenamer. Hij gaat samen met Mohammed op route om nieuwe platen te zoeken.
Om half één zijn ze terug en Allah zij dank, ze hebben de benodigde onderdelen (nieuw) gevonden. Nu moet de hele boel nog weer in elkaar.
Farid komt ook af en toe langs en vertelt dan wat hij allemaal heeft gezegd. In de trant van "ik heb gezegd, jullie moet goed werken, maar wel opschieten want die mensen moeten nog met vakantie". Vervolgens zegt hij dan tegen ons dat het nog een uur of twee gaat duren.
Wij weten inmiddels wel beter en zijn blij als om half zeven Dodo weer op eigen banden staat.
Nu alleen nog even naar de garage om af te rekenen, dan kunnen we voor donker op de camping zijn; een half uurtje rijden.
Dat gaat echter niet zo vlot. Eerst moet de motorkap gesteld worden; hij sluit niet goed. Dan moeten alle zwarte vingers verwijderd worden enz. enz.
We dringen er op aan om te kunnen betalen, maar hier heeft men geen haast. Farid denkt te helpen, maar is zelf ook zo'n prater. Tegen half acht is er dan eindelijk de factuur, die wat aarzelend onder onze neus wordt gehouden. Drh 3040,-- (ca € 300,-)!
Onze verwachtingen lagen tussen de € 600,- en € 1600,-. Gelukkig hebben we euro's om mee te betalen, dat vinden ze prima. Dan nemen we eindelijk als oude vrienden afscheid van elkaar.
Farid rijdt mee tot de rotonde en wijst ons de weg; steeds maar rechtdoor tot het bordje.
Van Piet krijg ik een sms-je "bij de shellpomp op de rotonde rechtsaf". Later blijkt dat we te laat zijn begonnen met kijken naar de Shell en op een zeker moment zitten we op de tolweg en inmiddels is het donker.
Dat kan niet goed zijn.
Op de P direct na de hokjes vraag ik een vrachtwagenchauffeur en die zegt teruggaan, dan op de 3e rotonde links en nog iets wat ik niet versta.
Er is een doorsteek naar de andere kant, maar als we bij het betaalhokje komen snapt de jongedame absoluut niet waar we vandaan komen. We leggen het uit. Ze zegt ddat het drh 90,0 boete kost om ons door te laten. We kunnen maar beter eerst terug, dan de 1e afslag, daar keren en de tolweg weer op. De auto's achter ons in de rij toeteren zich suf.
We opteren voor de boete, die ze hoofdschuddend in ontvangst neemt.
We volgen de aanwijzingen van de chauffeur, denken voortdurend dat we fout zitten, maar na 4x vragen aan diverse mensen komen we via landweggetjes vol kuilen en adere narigheid tot onze grote opluchting uiteindelijk toch bij de camping. Niet alleen wij zijn blij, ook PiWi, die behoorlijk ongerust waren.
Inchecken en dan op onze plek. De koelkast heeft het tijdens de stilstand op gas niet goed gedaan en mijn biertjes zijn niet koud. Gelukkig heeft Wien koud bier en terwijl we bij ons om tafel kond doen van alles wat er gebeurd is, kook ik eten voor ons beiden, want daar waren we niet aan toegekomen.
Voorlopig is het weer even spannend genoeg geweest.
-
17 April 2013 - 20:43
Ed En Sabina:
Wat een verhaal, dit zijn gebeurtenissen die de vakantie natuurlijk onvergetelijk maken en wat een bof dat ze onderdelen voor de camper hadden. Het is leuk om jullie verslagen te lezen, en leuk dat jullie met Piet en Wien op reis zijn. Ik ben nu al benieuwd naar de volgende verslagen. Heel veel plezier in Marokko en groetjes aan PiWi.
Groetjes Ed en Sabina -
17 April 2013 - 21:08
Francis Benschop:
Hallo Brigit en Ruud
Wat een verhaal.,jullie beleven wel wat zeg,Jullie zijn heel ver van huis.ik zal jullie nu gaan volgen want ik vind het wel een onderneming die jullie doen.Is het een mooi land waar jullie nu zijn. Er zullen heel veel dingen niet zijn,maar daar hebben jullie uiteraard rekening mee gehouden. Hoe lang blijven jullie reizen. Gelukkig is de Camper nu weer okay zodat jullie verder kunnen. Van de week was Yori hier, hij belde aan en wilde even gewoon praten omdat hij al zo lang niet was geweest. We hebben samen een kopje thee gedronken en een stroopwafel gegeten. We hebben heerlijk gelachen. Omdat we lol hadden. Hij vertelde dat hij handbal had gespeeld. Toen deed ik net of dat ik heel hard ging gooien tegen mario zijn hoofd. Dat vond hij prachtig en hij deed net of hij tegen papa de bal heel hard gooide. Dus dikke pret. Met een lollie ( geen kleur en smaak stoffen),ging hij blij naar huis. Het is een lief manneke. Veel vakantie plezier zonder pech. Groetje Mario en Francis
-
17 April 2013 - 21:46
Aayl:
Dejavu uit Griekenland in een bedfort busje en een kapotte ontstekingskap en mini veerbootje naar samos! Geweldig om zo te beginnen! Ben nu al benieuwd naar de rest van het avontuur. -
17 April 2013 - 23:38
Ger En Edith:
Hoi Rubir en Piwi,
Ik zou Allah maar goed te vriend houden daar in Marokko, nog geen dag onderweg en nu al hard nodig. Ik hoop dat Dodo de rest van de vakantie het beter doet. (of Ruud?)
groeten Edge
P.S. Ger heeft je gehaktballen nagemaakt, mam, jullie blijven te lang weg, zeker op deze manier!?! -
18 April 2013 - 13:17
Kirsten:
Tijd voor vakantie en nu genieten. -
18 April 2013 - 20:14
Sag:
Sjonge wat een verhaal. JIj hebt DoDo toch wel de boot opgereden he mam? Dat deed je in Turkije ook zo goed en dat was een mini bootje. Fijn dat de mannen DoDo hebben kunnen repareren en nu maar bidden naar het oosten dat het zo mag blijven.
Veel plezier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
