Mexico City- Xochimilco - Mexico City

Dag 5

Omdat ik niet meer kon slapen heb ik vannacht mijn dagboek geschreven, een boek uitgelezen en daarna liggen woelen tot de wekker ging.

Op tijd ontbeten en daarna met de metro naar Tasqueña en vandaar verder met de Tren Ligero naar Xochimilco, dat zo'n 20 km ten zuiden van het centrum van Mexico-Stad ligt.
Het is een lange rit, die onder meer langs het Estadio Azteca voert.

Xochimilco is befaamd om z'n kanalenstelsel, ontstaan na de inpoldering door de Azteken van stukken moeras om mais en graan op te verbouwen, maar nu bekend als de drijvende tuinen. Het is nu het domein van veel kwekerijen en zo'n 2500 huurboten die door de kanalen geboomd worden. We huren zo'n trajinera bij een van de vele embarcadero's.

Dit tochtje hield niet veel meer in dan het op en neer varen van een kanaal, omringd door een kermis van andere boten met mariachi's (die gezellig door elkaar heen blèren), tapijtverkopers, theeverkopers, fotobootjes, eetbootjes en ga zo maar door.
In het hoogseizoen zal er geen doorkomen aan zijn, om maar niet te spreken van de nog grotere kakafonie van geschreeuw, gezang en gespeel.
Het was een aparte, maar weinig spannende ervaring.

Terug in het dorp hebben we bij een klein eettentje gegeten, waar men heel behulpzaam was met uitzoeken van de gerechten.
Hierna met een taxi naar Cuicuilco, waar resten van een oude beschaving moeten zijn, bedolven onder de lava van een vulkaanuitbarsting.
We vonden er een piramideachtige bult, een dicht museum en dat was dat. Jammer.

Met de bus vervolgens naar San Angel en vandaar met de metrobus naar station Alta Vista bij de Zona Rosa. Koffie met gebak genomen bij de Konditorei.
Naar de Paseo de la Reforma gelopen om nogmaals de bankjes te bekijken en te fotograferen. Het zijn er echt heel veel (70) en ze zijn merendeels erg leuk. Bijzonder was de "Capital chair" voor de Amerikaanse Ambassade. Deze stelt een dubbele electrische stoel voor.

We waren er een tijd zoet mee en gingen daarom ook maar in de Zona Rosa dineren. Veel eettenten, weinig leuks. Uiteindelijk kwamen we terecht in cafébreria La Péndule, een restaurant in een grote boekwinkel. Lekker en leuk. Jammer van de slechte koffie.

Voor we terug gaan naar het hotel, kopen we bij het busstation Oriente kaartjes voor de busreis naar Puebla morgen. Meteen even gekeken naar het vertrekpunt.
Nog een potje klaverjas gespeeld in de lounge en daarna naar bed.