Het regenwoud rond Ruiz Cortines

Dag 10 San Andrés Tuxtla - Acayucan

We ontbijten weer bij hetzelfde tentje, waar we onze voor- en afkeuren kenbaar maken en dus een heerlijk ontbijt met sinaasappelsap, fruitsalade, koffie en pan casero (huisgemaakt brood).

Onze eerste gang is naar het TLT busstation om te zien hoe we in Tlacotalpan, een wereld erfgoed stadje, kunnen komen. Rechtstreeks kan niet. Dan maar met een taxi naar Ruiz Cortines, het "dorp" aan de voet van de vulkaan San Martín in het biosferisch natuurpark ten noorden van San Andrés.

Het is een prachtige rit door tropisch regenwoud; hiermee vergeleken stelde het park gisteren niets voor. Veel soorten bloemen, enorme varens en met mos, epiphyten, varens e.d. begroeide bomen. Mooi vergezicht op het kratermeer Lago Encantado. In Ruiz Cortines is het vochtig, er is behalve een wandeling naar de in nevelen gehulde vulkaan, niet veel te doen of te zien.

Omdat er geen openbaar vervoer is, besluiten we met dezelfde taxi terug te gaan.
De chauffeur wil niet wachten totdat wij een wandeling hebben gemaakt. Een kopje koffie behoort wel tot de mogelijkheden en daarna brengt hij ons terug naar San Andrés.

Hier gaan we lunchen bij Refugio la Casona. Aan het tafeltje naast ons zit een meisje met haar vader en moeder. Ze praat onafgebroken. Plotseling komt er een non aan, het gezelschap loopt op haar af en voor we het weten zijn meisje en non verdwenen. Zou ze het klooster ingaan? Moeder lijkt een traantje weg te pinken.

We lopen een een eindje door de stad, internetten en gaan de markt over. Wil zoekt een bepaalde vrucht, die we wel in Mexico Stad hebben gezien, maar daarna niet meer. Ook nu niet.
We weten even niets meer te doen en gaan bij het hotel vragen of we op de ligstoelen bij het zwembad mogen zitten. Dat is prima en we lezen en puzzelen tot het tijd is om naar het busstation te gaan.

Hier ook weer wachten, de bus is een half uur te laat. Ondanks deze achterstand blijft hij ook in Catemaco een hele tijd stilstaan. We kijken twee films. Omdat alle films Spaans zijn nagesynchroniseerd is het verhaal vaak lastig te volgen.

In Acayucan met een taxi naar het hotel dat we 's middags gereserveerd hebben. Bij aankomst blijkt er geen kamer vrij te zijn en de caretaker verwijst ons naar hotel Ritz aan de overkant van de straat.
Anders dan de naam doet vermoeden is het erg goedkoop. We krijgen eerst 2 kleine, benauwde kamers te zien en hebben al OK gezegd, als de manager ons nog twee andere, ruime kamers met splinternieuwe badkamers toont en wel voor dezelde prijs. Die keuze is niet moeilijk.

Naar de Plaza gelopen, waar we hebben gegeten bij restaurant Arcos de Parque, prima! Het was half twaalf dat we terug waren in het hotel, dus meteen slapen.