Van zandduinen en things that go boom in the night

29 april 2013 Meski - Merzouga 120 km


Omdat we direct een helling op moeten bij het verlaten van de camping, laten we Dodo eerst een tijdje pruttelen tot de motor wat opgewarmd is. Daarna neemt ze de helling zonder problemen.

Het landschap is nog steeds kaal. Bij een uitkijkpunt stoppen we om de Ziz-vallei met haar dadelbomen en de dorpen te bekijken. Er staat een stenenverkoper, die een prachtige trilobiet (volgens hem zelfs een voorganger ervan) te koop aanbiedt voor € 150,-
Ruud heeft er wel zin in, maar ik spreek een veto uit.

Als we de vallei uit zijn zien we de eerste zandduintjes. Ze zijn voorzien van takkenwerk om stuiven te voorkomen. We maken wat foto's en meteen komt er een officiële gardien de sable tevoorschijn.
Hij heeft iets kruikigs gekleid en wil dat aan ons verkopen. Hij zit met 5 kinderen thuis en die moeten allemaal kleren en eten. We geven hem een dirham voor elke bébé. De kruik mag hij aan iemand anders verkopen.

De eerste stad waar we komen is Erfoud. Opvallend zijn de vele in het zwart ingepakte vrouwen, zoals in b.v. Saoudi Arabië en de vele fietsen.
In de volgende plaats, Rissani, gaan de scholen zijn net uit en het is erg druk met fietsende jongens én meisjes.

Vanaf hier gaan we echt de woestijn in; onderweg veel ksours (ommuurde gemeenschap) en karavanserais. Het is duidelijk dat dit toeristenland begint te worden.
De echte zandduinen doemen op in de verte en we zien ook steeds "mirages", net alsof er meren zijn i.p.v. zand.

Merzouga bestaat voornamelijk uit campings, auberges en hotels en mannetjes die je er mee naar toe willen nemen. We zijn heel blij met de tip van Mr. Michel en rijden zonder problemen naar camping La Gazelle Blue, helemaal aan het einde van het dorp.
Hier worden we vriendelijk ontvangen door Mohamed, die ons uitlegt waarom hij deze karavanserai met zijn familie is begonnen.
Bijna heel Merzouga is in de greep van faux guides (valse gidsen) en daar wilde hij niet aan meedoen. Bij hem is het rustig, geen gezeur en getrek van verkopers.
Goed sanitair en heel belangrijk, gratis internet. Als je poort uitloopt ben je meteen al bij de zandduinen.

We zijn al op tijd binnen, alles is nog vrij, dus mooie plaatsen in de schaduw. Later komen er nog 2 Franse campers binnen.
Ik gebruik de middag om de achterstand op het blog grotendeels in te halen. 's Avonds lopen we nog even naar de duinen om de zonsondergang te zien. Valt wat tegen, door de wind zit er veel zand in de lucht en de zon is niet helder.

Als we na het eten lekker binnen zitten te lezen, worden we opgeschrikt door een enorme knal. Iedereen komt naar buiten. We kijken of er een steen of zo op de camper is gegooid, maar zien niets.
Als ik naar binnen ga, hangt daar rook en een adembenemende lucht. Meteen gas uit, elektrisch uit, ramen wijd open.

Het toeval wil (het bestaat echt), dat een van de Franse mannen direct weet wat het is. De accu onder mijn stoel is ontploft!
Hij haalt meteen zijn gereedschap en zorgt er binnen de kortste keren voor dat de accu uit de auto is en de vloer gespoeld met water, zodat het accuzuur zich er niet doorheen kan vreten.
Omdat er nog een huishoudaccu onder Ruud zijn stoel staat, kan alles normaal doorwerken, nadat hij ervoor heeft gezorgd dat de draden van de kapotte accu verder geen kwaad kunnen.
Na deze commotie verdwijnt iedereen weer in zijn eigen onderkomen; wij nemen een wijntje voor de schrik. Tja, met Fortgens op reis is het altijd prijs.