Meer Lofoten

zondag 12 juni 2011 Sandsletten (N) - Ramberg (N) 190 km

We vertrekken een paar uur later dan de rest, omdat ik eerst mijn dagboek wil bijwerken. Het eerste stuk tot aan Kabelvag is hetzelfde als gisteren. Volgens de boekjes is een uitstapje naar Henningsvaer de moeite waard.

Het is erg druk overal met lopers, fietsers, klimmers, kanoërs, zwemmers enz. De Zweden zijn vrij en ondernemen van alles met dit mooie weer.

De weg naar Henningsvaer is smal, met hoge rotsen langs de kant en druk met campers. Een stukje voor het dorp komen we langs droogrekken. Aan sommige hangen bundels vissekoppen te drogen, aan andere paren vissen. Het stinkt ongenadig.

Er hangt ook een bord met "Codstock" er op, maar het dringt niet tot me door dat het een muziekfestival is, dat vandaag in Henningsvaer plaatsvindt.
De grote parkeerplaats is er vergeven van de campers en we snappen nu ook alle, reeds voor de brug, geparkeerde voertuigen.
We maken rechtsomkeert; we gaan er op de terugweg wel heen. Dezelfde 8 km terug naar de E10. De verschillende eilanden zijn met elkaar verbonden door boogbruggen en een enkele tunnel.

Op het volgende eiland maken we weer een mooi uitstapje langs de kust, via Kvalnes. De witte weggetjes zijn smal, maar er zijn veel passeerhavens en er is bijna geen verkeer.
We vermaken ons een poosje op de grote rotsblokken voor de kust. Koud windje hier. De velden zijn schilderijen van boterbloemen en fluitekruid.

In Borge gaan we naar het Lofotr Vikingmuseum. Hier is een voorbeeld van een longhouse, een hoog langwerpig houten gebouw, waarin een stamhoofd met zijn familie en slaven woonde. De replica van een vikingschip ligt 1,4 km verder naar beneden in de baai. We lopen er toch maar heen. Klein schip, weinig indrukwekkend zo zonder zeil. Al met al valt het wat tegen.

Rond 18.00 uur komen we op de camping in Ramberg aan, waar de anderen een plekje voor ons hebben vrijgehouden. Mooie stek, bijna direct aan het strand. Gezeten voor de caravan van Jan en Mart hebben we logeplaatsen met rechtstreeks uitzicht op de horizon.

Het wachten is op de middernachtszon. Tot kwart voor elf gaat dat prima, maar dan steekt er een harde wind op, die ons zandstraalt. Iedereen naar binnen en dan om 12:00 uur snel naar buiten, even vergetend dat de zon geen zomertijd kent. Nog een uurtje wachten dus. Hij komt op z'n laagste punt niet eens tot aan het water.

De wind schudt de wagens behoorlijk heen en weer 's nachts.