Wat weer een mooie dag
Door: ruudenbirgit
Blijf op de hoogte en volg Ruud en Birgit
15 Juni 2011 | Noorwegen, Stokmarknes
woensdag 15 juni 2011 Ramberg (N) - Stokmarknes (N) 200 km
De zon is weer vroeg opgegaan vannacht, maar wij doen er wat langer over deze ochtend en zo komt het dat we pas tegen twaalven de camping verlaten. Nog even verse broodjes halen en dan terug richting Svolvaer.
Ik heb mooie foto's gezien van het dorp Nusfjord, dus als we dat zien aangegeven gaan we er heen. Het is een vissersdorpje en je moet betalen om er in te mogen. Er zijn twee parkeerplaatsen en daarop staan meer auto's en campers, dan er inwoners zijn. We lopen een rondje door het gratis gedeelte en geloven het verder wel. Gauw terug naar de E10.
Vlak voor Napp is een mooi hoog uitzichtspunt, met aan beide kanten gezicht op fjorden.
We verlaten de E10 nogmaals om naar Ballstad te rijden. Dit is echt een vissersdorp, waar het economisch niet meer zo goed lijkt te gaan. Veel van de huizen zijn verwaarloosd of verlaten. Ook hier weer de nieuwbouw van een rorbu-project; het
lijkt net Centerparcs.
We lunchen aan de kade, met uitzicht op de havenmonding en met aan de ene kant een hoog gebouw en aan de andere kant een hek met daarachter grote gashouders. Niet echt romantisch. De weg naar en van Ballstad is heel mooi en hier staan veel fraaie optrekjes. Onderweg komen we langs de mooie kerk van Gravdal.
Het geel/witte palet van de afgelopen dagen is aangevuld met het bruinrood van zuring. Overal staan nu ook de lijsterbessen in bloei.
Het paars van de geraniums en koekoeksbloemen vullen het mooi aan.
Bij Leknes nemen we de toeristische kustweg. Onbedoeld maken we via Stamsund en Reine nog een rondje witte weg. Overal rotseilanden in zee. Ruud roept voor de 3e keer vandaag, "wat weer een mooie dag".
Het "zeeschap" geeft grote verschillen bij eb en vloed. Bij laag water komt er een goudgele rand van wieren droog te liggen, of je ziet de witte stranden. De zee kleurt van azuurblauw naar jadegroen, afhankelijk van de bodem, de diepte en het zonlicht. Bij hoog water komt de zee veel dichter tegen de rotsen, en veel van de nuances verdwijnen dan.
Het laatste stuk E10 gaat via Kabelvag en Svolvaer naar Fiskebal. Hier gaan we met de ferry over naar Melbu op de Vesteralen, een eilandengroep ten NW van de Lofoten. We eten terwijl we wachten op de boot.
Vanaf Melbu rijden we nog tot Stokmarknes, waar we bij een groot Turist Senter onderdak vinden op de camping. We zijn de enigen! We kunnen nog lekker even lezen buiten in het zonnetje.
De zon is weer vroeg opgegaan vannacht, maar wij doen er wat langer over deze ochtend en zo komt het dat we pas tegen twaalven de camping verlaten. Nog even verse broodjes halen en dan terug richting Svolvaer.
Ik heb mooie foto's gezien van het dorp Nusfjord, dus als we dat zien aangegeven gaan we er heen. Het is een vissersdorpje en je moet betalen om er in te mogen. Er zijn twee parkeerplaatsen en daarop staan meer auto's en campers, dan er inwoners zijn. We lopen een rondje door het gratis gedeelte en geloven het verder wel. Gauw terug naar de E10.
Vlak voor Napp is een mooi hoog uitzichtspunt, met aan beide kanten gezicht op fjorden.
We verlaten de E10 nogmaals om naar Ballstad te rijden. Dit is echt een vissersdorp, waar het economisch niet meer zo goed lijkt te gaan. Veel van de huizen zijn verwaarloosd of verlaten. Ook hier weer de nieuwbouw van een rorbu-project; het
lijkt net Centerparcs.
We lunchen aan de kade, met uitzicht op de havenmonding en met aan de ene kant een hoog gebouw en aan de andere kant een hek met daarachter grote gashouders. Niet echt romantisch. De weg naar en van Ballstad is heel mooi en hier staan veel fraaie optrekjes. Onderweg komen we langs de mooie kerk van Gravdal.
Het geel/witte palet van de afgelopen dagen is aangevuld met het bruinrood van zuring. Overal staan nu ook de lijsterbessen in bloei.
Het paars van de geraniums en koekoeksbloemen vullen het mooi aan.
Bij Leknes nemen we de toeristische kustweg. Onbedoeld maken we via Stamsund en Reine nog een rondje witte weg. Overal rotseilanden in zee. Ruud roept voor de 3e keer vandaag, "wat weer een mooie dag".
Het "zeeschap" geeft grote verschillen bij eb en vloed. Bij laag water komt er een goudgele rand van wieren droog te liggen, of je ziet de witte stranden. De zee kleurt van azuurblauw naar jadegroen, afhankelijk van de bodem, de diepte en het zonlicht. Bij hoog water komt de zee veel dichter tegen de rotsen, en veel van de nuances verdwijnen dan.
Het laatste stuk E10 gaat via Kabelvag en Svolvaer naar Fiskebal. Hier gaan we met de ferry over naar Melbu op de Vesteralen, een eilandengroep ten NW van de Lofoten. We eten terwijl we wachten op de boot.
Vanaf Melbu rijden we nog tot Stokmarknes, waar we bij een groot Turist Senter onderdak vinden op de camping. We zijn de enigen! We kunnen nog lekker even lezen buiten in het zonnetje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
