Vesteralen, een goedbewaard geheim

vrijdag 17 juni 2011 Skelfjordeidet (N) - Bo (N) 93 km

Omdat er wat teveel vliegen zijn op ons idyllische plekje gaan we verder op verkenning van de Vesteralen.
Wat zijn we blij dat we hier naar toe zin gegaan. Stel je een enorme bloementuin voor, met flinke waterpartijen, mooie rotsformaties, bossages, hier een daar een huis en rondom zee. Gelukkig zijn er wegen om dat al moois te bekijken.

We beginnen met een stukje door de bergen. De hellingen zijn donkergroen (berken) met een ondergrond van lichtgroen (varens), een mooie combinatie. Nog een tunnel door en dan kijken we uit op Annfjorden.

Weg 820 voert ons langs de mooie kerk van Malnes. We slaan af naar Nykvag, waar een vogelkolonie is. Vlak voor het punt waar we de heuvel overgaan, ligt een baai. Wit strand, azuurblauw water. Op de helling groeit heel uitbundig weer een nieuw plantje. Boven op de heuvel waait het koud vanaf de Noordzee en er moeten extra lagen kleding tevoorschijn gehaald worden.
Boven de berg vliegen veel zeearenden, maar we kunnen alleen hun silhouet zien.

Nykvag zelf ligt rond een binnenzeetje. Hier zien we twee wilde zwanen.
Door naar het uiterste puntje, Hovden. We lopen omhoog naar de windmolen en genieten van het uitzicht alle kanten op. Het blijft ons verbazen, dat mensen er vrijwillig (?) voor kiezen om op zulke onherbergzame plaatsen te wonen. Vandaag schijnt de zon volop, maar de wind maakt het nog steeds erg koud en nu is het al bijna zomer!

Op de terugweg nog even de haven van Nykvag bekeken. Terug naar de 820 richting Bo. Even voor het plaatsje vinden we een parkeerplek met mooi uitzicht om te overnachten. Lekker buiten zitten lezen, tot er muggen komen. Vreemd, het waait erg hard en we zitten direkt aan de kust. 's Nachts stormt het, maar Dodo staat als een huis op haar 6 wielen.